แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
มาตรา 293 ป.ม.วิ.แพ่ง บัญญัติไว้สำหรับงดการบังคับคดีในเรื่องขายทอดตลาด หรือจำหน่ายทรัพย์สินของลูกหนี้ตามคำพิพากษา ในเมื่อลูกหนี้นั้นอาจกลับชนะคดีเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาในคดีเรื่องอื่น อันจะก่อให้เกิดหนี้มาหักกลบลบกับหนี้ตามคำพิพากษาที่กำลังมีการบังคับคดีนั้นเท่านั้น.
คดีนี้ ศาลอุทธรณ์พิพากษาขับไล่จำเลยออกจากที่เช่า คดีถึงที่สุดแล้ว จำเลยยื่นคำร้องขอให้งดการบังคับคดี โดยอ้างว่าจำเลยได้ฟ้องโจทก์เป็นอีกคดีหนึ่งขอให้เพิกถอนคำพิพากษาศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ คดียังอยู่ระหว่างพิจารณานั้น ศาลชั้นต้นอาจเอามาตรา 293 อนุโลมมาใช้ในกรณีเช่นคดีนี้ไม่ฉะนั้นการที่ศาลชั้นต้นสั่งงดการบังคับคดีนี้นั้น จึงต้องถือว่าเป็นคำสั่งตามดุลยพินิจดังบัญญัติไว้ในมาตรา 252(2) ซึ่งคำสั่งโดยทั่วไปเช่นนี้ คู่ความย่อมอุทธรณ์,ฎีกาได้ และในกรณีดังกล่าวข้างต้นยังไม่เป็นเหตุเพียงพอให้ศาลงดการบังคับคดี
ย่อยาว
คดีนี้ ศาลอุทธรณ์ได้พิพากษาให้ขับไล่จำเลยออกจากที่เช่า คดีถึงที่สุดแล้ว ระหว่างบังคับคดี จำเลยยื่นคำร้องต่อศาลชั้นต้น ว่าจำเลยได้ยื่นฟ้องโจทก์เป็นอีกคดีหนึ่ง ขอให้เพิกถอนคำพิพากษาศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ ในคดีนี้ คดีอยู่ระหว่างพิจารณา จึงขอให้งดการบังคับคดีนี้ไว้ก่อน ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้งดการบังคับคดีไว้ โดยอนุโลมตามมาตรา ๒๙๓ ป.ม.วิ.แพ่ง ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยไม่ควรรับการผ่อนผัน พิพากษายกคำสั่งศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการบังคับคดีต่อไป
จำเลยฎีกา,
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา ๒๙๓ หาอาจอนุโลมมาใช้ในกรณีเช่นคดีนี้ไม่ ฉะนั้นการที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งงดการบังคับคดีนี้ จึงต้องถือว่าเป็นคำสั่งตามอำนาจแห่งดุลยพินิจของศาลที่บังคับคดี อันมีอยู่โดยทั่วไป ดังที่มาตรา ๒๙๒(๒) ได้บัญญัติรับรองไว้ ซึ่งคำสั่งโดยทั่วไปเช่นนี้ คู่ความย่อมอุทธรณ์,ฎีกาได้ เพราะไม่มีบทบัญญัติจำกัดห้ามไว้ เหตุผลที่ขอให้งดการบังคับคดีไว้รอคอยคดีที่จำเลยฟ้องโจทก์นั้น ยังไม่เป็นเหตุเพียงพอที่จะให้ศาลงดการบังคับคดี
พิพากษายืน.
