แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ได้ความเพียงว่ารับจำนำของ 15 สิ่งไว้จากบุคคล 9 คน เพื่อเป็นประกันกับเงินกู้ นั้นยังไม่พอให้ถือว่ารับจำนำเป็นปรกติธุระ จึงไม่ผิดตาม พ.ร.บ.โรงรับจำนำ
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยรับจำนำสิ่งของ ๑๕ สิ่งจากบุคคล ๙ คน เป็นประกันเงินกู้ซึ่งแต่ละรายมีจำนวนเงินไม่เกิน ๔๐๐ บาท
ศาลฎีกาตัดสินว่า ข้อเท็จจริงเพียงเท่านี้ยังไม่พอเรียกว่ารับจำนำเป็นปรกติธุระตามมาตรา ๒ แห่ง พ.ร.บ.โรงรับจำนำ จึงพิพากษายกฟ้อง ยืนตามศาลล่าง
