แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
คดีเดิมโจทก์ฟ้องขอให้เพิกถอนคำสั่งที่จำเลยสั่งลงโทษลดขั้นเงินเดือนโจทก์1ขั้นโดยอ้างว่าเป็นคำสั่งที่ไม่ชอบด้วยระเบียบข้อบังคับการทำงานและกฎหมายเพราะโจทก์มิได้กระทำความผิดตามที่ถูกกล่าวหาศาลฎีกาพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลแรงงานกลางว่าโจทก์ทำผิดระเบียบข้อบังคับการทำงานคำสั่งของจำเลยที่สั่งลงโทษโจทก์นั้นชอบแล้วการที่โจทก์นำคดีนี้มาฟ้องขอให้ศาลพิพากษาให้จำเลยจ่ายเงินเดือนที่ถูกลดไป1ขั้นตามคำสั่งดังกล่าวและเงินโบนัสที่จำเลยไม่ได้จ่ายให้โจทก์ซึ่งเป็นผลสืบเนื่องมาจากการที่โจทก์ถูกลงโทษตามคำสั่งนั้นเมื่อโจทก์ฟ้องคดีเดิมโจทก์อาจเรียกร้องให้พิจารณาถึงสิทธิต่างๆตามที่โจทก์ฟ้องคดีนี้อยู่แล้วการที่โจทก์นำคดีนี้มาฟ้องมีกรณีที่ต้องพิจารณาว่าคำสั่งดังกล่าวของจำเลยชอบด้วยระเบียบข้อบังคับการทำงานและกฎหมายหรือไม่ซึ่งเป็นประเด็นที่คดีเดิมมีคำพิพากษาถึงที่สุดแล้วข้ออ้างตามฟ้องโจทก์จึงมีประเด็นที่จะต้องวินิจฉัยโดยอาศัยเหตุอย่างเดียวกันกับคดีเดิมและคู่ความเดียวกันเป็นฟ้องซ้ำตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา148ประกอบกับพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานกลางและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ.2522มาตรา31
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยจ้างโจทก์เป็นลูกจ้างเมื่อวันที่ 20พฤษภาคม 2529 จำเลยโดยนายวิวัธน์ เปรมประเสริฐ หัวหน้ากองบริการชุมชนมีคำสั่งลงโทษลดขั้นเงินเดือนโจทก์ 1 ขั้น จากอัตรา3,985 บาท เหลือ 3,685 บาท โดยอ้างว่าโจทก์กระทำผิดข้อบังคับฐานไม่รักษาวินัย ขัดคำสั่งผู้บังคับบัญชาที่สั่งในหน้าที่โดยชอบต่อมาปี 2531 มีการจ่ายเงินโบนัสแก่ผู้ปฏิบัติงาน จำเลยอ้างคำสั่งลงโทษลดขั้นเงินเดือนดังกล่าว ไม่ยอมจ่ายเงินโบนัสประจำปีงบประมาณ 2529 ให้แก่โจทก์ และไม่ยอมพิจารณาความดีความชอบผลงานของโจทก์ระหว่างวันที่ 1 กรกฎาคม ถึง 30 มิถุนายน 2529เป็นการกระทำที่ขัดต่อข้อบังคับ ระเบียบหลักเกณฑ์ และไม่ชอบด้วยหลักกฎหมาย ขอให้บังคับให้จำเลยจ่ายเงินเดือนที่ถูกลดไป 1 ขั้นตั้งแต่ 1 มิถุนายน 2529 เป็นต้นไป พิจารณาความดีความชอบ 1 ขั้นของผลการทำงานระหว่าง 1 กรกฎาคม ถึง 30 มิถุนายน 2529เงินโบนัสประจำปีงบประมาณ 2529 และโบนัสเนื่องจากเงินเดือนที่ถูกหักไว้
จำเลยให้การว่า ฟ้องโจทก์ในคดีนี้เป็นฟ้องซ้ำกับคดีหมายเลขแดงที่ 7718/2535 ของศาลแรงงานกลาง ขอให้ยกฟ้อง
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า “มีปัญหาจะต้องพิจารณาตามอุทธรณ์ของโจทก์ว่าฟ้องโจทก์คดีนี้เป็นฟ้องซ้ำหรือไม่ เห็นว่าคดีเดิมโจทก์ฟ้องขอให้เพิกถอนคำสั่งที่จำเลยสั่งลงโทษลดขั้นเงินเดือนโจทก์ 1 ขั้นโดยอ้างว่าเป็นคำสั่งที่ไม่ชอบด้วยระเบียบข้อบังคับการทำงานและกฎหมาย เพราะโจทก์มิได้กระทำความผิดดังที่ถูกกล่าวหา ศาลฎีกาพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลแรงงานกลางว่าโจทก์ทำผิดระเบียบข้อบังคับการทำงาน คำสั่งของจำเลยที่สั่งลงโทษโจทก์นั้นชอบแล้ว การที่โจทก์นำคดีนี้มาฟ้องขอให้ศาลพิพากษาให้จำเลยจ่ายเงินเดือนที่ถูกลดไป 1 ขั้นตามคำสั่งดังกล่าวและเงินโบนัสที่จำเลยไม่ได้จ่ายให้โจทก์ซึ่งเป็นผลสืบเนื่องมาจากการที่โจทก์ถูกลงโทษตามคำสั่งนั้น เมื่อโจทก์ฟ้องคดีเดิมโจทก์อาจเรียกร้องให้พิจารณาถึงสิทธิต่าง ๆ ตามที่โจทก์ฟ้องคดีนี้อยู่แล้ว การที่โจทก์นำคดีนี้มาฟ้องมีกรณีที่ต้องพิจารณาว่าคำสั่งดังกล่าวของจำเลยชอบด้วยระเบียบข้อบังคับการทำงานและกฎหมายหรือไม่ ซึ่งเป็นประเด็นที่คดีเดิมมีคำพิพากษาถึงที่สุดแล้วข้ออ้างตามฟ้องโจทก์จึงมีประเด็นที่จะต้องวินิจฉัยโดยอาศัยเหตุอย่างเดียวกันกับคดีเดิมและคู่ความเดียวกัน เป็นฟ้องซ้ำตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 148 ประกอบกับพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานกลางและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ. 2522 มาตรา 31 ที่ศาลแรงงานกลางพิพากษามานั้นศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย”
พิพากษายืน
