แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยลงมือเจาะประตูบ้าน+เป็นรูเพื่อจะถ้าไปลักทรัพย์แต่ถูกตำรวจจับได้เสียก่อน ต้องมีความผิดฐานพยายามลักทรัพย์ จำเลยไปเจาะประตูบ้านเขาเพื่อจะลักทรัพย์ตำรวจจับตัวไว้ได้ แต่แล้วจำเลยกลับหลุดหนีไปได้ ต้องมีความผิดฐานหลบหนีจากที่การช่วยคุมอันชอบด้วยกฎหมายกลางคืนหมายความว่าเวลาระหว่างแต่พระอาทิตย์ตกไปจนพระอาทิตย์ขึ้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดวันเวลากลางคืนวันที่ 23 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำผิดเวลาราว 2 นาฬิกาในคืนวันนั้น ไม่เรียกว่าโจทก์ฟ้องผิดวัน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ ๒๓ เวลากลางคืน จำเลยพยายามลักทรัพย์และหลบหนีจากที่คุมขังขอให้ลงโทษ
ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำผิดภายหลังเที่ยงคืนวันที่ ๒๓ ไปแล้วราว ๒ ชั่วโมง
ศาลฎีกาตัดสินว่ากลางคืนวันที่ ๒๓ ต้องหมายความว่าตั้งแต่พระอาทิตย์ตกในวันที่ ๒๓ ตลอดไปสิ้นสุดเวลากลางคืนเอาต่อเมื่อพระอาทิตย์ขึ้นตาม ม.๖(๒๔) แห่งกฎหมายอาญาแม้วันที่จะคาบเกี่ยวเป็น ๒๓ และ ๒๔ ก็ตามก็หาถือว่าเป็นกลางคืนของวันที่ ๒๔ ไม่ ถือกันแต่ว่าล่วง ๒๔ นาฬิกา แล้วเป็นเวลาตั้งต้นของวันใหม่ ฟ้องของโจทก์จึงไม่ผิดวัน ส่วนการกระทำของจำเลยนั้น จำเลยได้เจาะประตูเป็นรูแล้ว ต้องมีความผิดฐานพยายาม และปรากฎด้วยว่าเมื่อเจ้าพนักงานจับตัวไว้ได้แล้ว ตำรวจกำลังคุมตัวอยู่ จำเลยก็สบัดหลุดหนีไป ต้องมีความผิดฐานหลบหนีจากที่คุมขังอีกด้วย จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
