แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
จำเลยประกอบธุรกิจในการรับเหมาก่อสร้างเคยรับเหมาก่อสร้างท่าเรือและโรงงานต่างๆมาแล้วหลายแห่งรวมทั้งรับเหมาติดตั้งเครื่องจักรผลิตเม็ดพลาสติกให้แก่บริษัทม. อันเป็นงานพิพาทในคดีนี้ด้วยงานติดตั้งเครื่องจักรพลาสติกถือได้ว่าเป็นงานก่อสร้างอย่างหนึ่งเมื่อจำเลยเป็นผู้ประกอบกิจการรับเหมาก่อสร้างเป็นปกติธุระการที่จำเลยรับจ้างทำงานดังกล่าวให้แก่บริษัทม.จึงเป็นการรับจ้างทำงานในกิจการอันเป็นปกติธุระของจำเลยนั่นเองดังนั้นแม้จำเลยจะรับจ้างทำงานนั้นมากน้อยเพียงใดเป็นระยะเวลาเท่าใดงานนั้นก็ย่อมไม่เป็นงานโครงการเฉพาะซึ่งต้องมีระยะเวลาเริ่มต้นและสิ้นสุดของงานที่แน่นอนตามประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่องการคุ้มครองแรงงานข้อ46วรรคสี่จำเลยจ้างโจทก์ให้ทำงานดังกล่าวไม่ว่าจะทำสัญญาจ้างมีกำหนดระยะเวลาเท่าใดเมื่อจำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยโจทก์ไม่มีความผิดจำเลยก็ต้องจ่ายค่าชดเชยให้แก่โจทก์ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่องการคุ้มครองแรงงานข้อ46วรรคหนึ่ง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยจ้างโจทก์เข้าทำงานตำแหน่งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในการทำงาน จำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยโจทก์ไม่ได้ทำความผิด โจทก์จึงมีสิทธิได้รับค่าชดเชยเท่ากับค่าจ้างเดือนสุดท้ายจำนวน 90 วัน คิดเป็นเงิน 105,000 บาท ขอให้บังคับจำเลยจ่ายค่าชดเชยให้โจทก์จำนวน 105,000 บาท
จำเลยให้การว่าโจทก์ไม่มีสิทธิได้รับค่าชดเชยเพราะโจทก์เป็นลูกจ้างในโครงการมอนซานโต้ ซึ่งเป็นโครงการเฉพาะมีกำหนดเวลาสิ้นสุดแน่นอน อีกทั้งมีลักษณะเป็นงานครั้งคราวไม่เกิน2 ปี โดยจำเลยทำหนังสือสัญญาจ้างกับโจทก์เมื่อเริ่มจ้าง และได้เลิกจ้างตามกำหนดเวลาที่ตกลงกันไว้นั้น ขอให้ยกฟ้อง
ศาลแรงงานกลางพิจารณาแล้ว พิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชย105,000 บาท แก่โจทก์
จำเลย อุทธรณ์ ต่อ ศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า “ศาลแรงงานกลางฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยประกอบกิจการรับเหมาก่อสร้าง เคยทำการก่อสร้างโครงการใหญ่หลายแห่ง ได้แก่ โครงการต่อท่อน้ำมันที่จังหวัดสระบุรี โครงการก่อสร้างท่าเรือและติดตั้งท่อน้ำมันที่เกาะสีชังจังหวัดชลบุรี และโครงการติดตั้งเครื่องมือผลิตเม็ดพลาสติกของบริษัทมอนซานโต้ จำกัดที่จังหวัดระยอง ซึ่งเป็นงานที่จำเลยจ้างโจทก์ให้ทำงานอยู่ด้วย คดีมีปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยว่างานที่จำเลยรับเหมาติดตั้งเครื่องมือผลิตเม็ดพลาสติกจากบริษัทมอนซานโต้ จำกัด เป็นงานอันมีลักษณะเป็นโครงการเฉพาะตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องการคุ้มครองแรงงาน ข้อ 46 วรรคสี่หรือไม่ ตามข้อเท็จจริงที่ศาลแรงงานกลางฟังมา เห็นว่าจำเลยประกอบธุรกิจในการรับเหมาก่อสร้าง เคยรับเหมาก่อสร้างท่าเรือและโรงงานต่าง ๆ มาแล้วหลายแห่ง รวมทั้งรับเหมาติดตั้งเครื่องจักรผลิตเม็ดพลาสติกให้แก่บริษัทมอนซานโต้ จำกัดอันเป็นงานพิพาทในคดีนี้ด้วย งานติดตั้งเครื่องจักรผลิตเม็ดพลาสติกถือได้ว่าเป็นงานก่อสร้างอย่างหนึ่ง เมื่อจำเลยเป็นผู้ประกอบกิจการรับเหมาก่อสร้างเป็นปกติธุระการที่จำเลยรับจ้างทำงานดังกล่าวให้แก่บริษัทมอนซานโต้ จำกัด จึงเป็นการรับจ้างทำงานในกิจการอันเป็นปกติของธุรกิจของจำเลยนั่นเอง เมื่อเป็นงานปกติของธุรกิจของจำเลยแล้วแม้จำเลยจะรับจ้างทำงานนั้นมากน้อยเพียงใด และเป็นระยะเวลาเท่าใด งานนั้นก็ย่อมไม่เป็นงานโครงการเฉพาะซึ่งต้องมีระยะเวลาเริ่มต้นและสิ้นสุดของงานที่แน่นอนตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงานข้อ 46 วรรคสี่ จำเลยจ้างโจทก์ให้ทำงานดังกล่าวไม่ว่าจำเลยจะทำสัญญาจ้างมีกำหนดระยะเวลาเท่าใด เมื่อจำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยโจทก์ไม่มีความผิด จำเลยก็ต้องจ่ายค่าชดเชยตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ข้อ 46 วรรคหนึ่งศาลแรงงานกลางพิพากษาชอบแล้ว อุทธรณ์ของจำเลยฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
