แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คำขอไห้ไช้เงินบำเหน็ดนำจับเปนคำขอทางแพ่ง ซึ่งต้องมีคำขอบังคับ เมื่อโจทไม่มีคำขอบังคับไห้จำเลยไช้เงินบำเหน็ดนำจับ สาลก็ไม่ตัดสินไห้
อ้างดีกาที่ 375/2486
ย่อยาว
โจทฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยตาม พ.ร.บ.ลักสนะค่าโคกะบือและสุกร+หัวเมือง ร.ส. ๑๑๙ ม.๑๘,๒๐ และประกาสไห้เงินบำเหน็ดรางวัลแก่ผู้นำจับ สก ๑๒๑.
จำเลยไห้การรับสารภาพตามข้อหาเรื่องสินบนนำจับไม่คัดค้าน
สาลชั้นต้นพิจารนาแล้วพิพากสาว่าจำเลยผิดถานค่าโคโดยไม่ได้รับอนุญาตพิพากสาปรับจำเลย ๔๐ บาท
โจทอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสาแก้ไห้ลงโทสจำเลยถานขายเนื้อโคไม่ได้รับอนุญาตอีกกะทงหนึ่ง แต่คงปรับจำเลย ๔๐ บาท ส่วนค่าสินบนนำจับไห้ยก
โจทดีกาว่า การขอไห้สาลพิพากสาไห้จำเลยไช้เงินค่านำจับไม่จำเปนต้องกล่าวลงไปว่าขอไห้สาลบังคับไห้จำเลยไช้ค่านำจับเมื่อโจทกอ้างกดหมายซึ่งมีความไห้สาลบังคับไห้จำเลยไช้เงินค่านำจับ ก็เปนการเพียงพอแล้ว เพราะไม่มีกดหมายไดบังคับไห้โจทกล่าวข้อความเช่นนี้ สาลดีกาเห็นว่าการบังคับไห้จำเลยไช้ค่าทดแทนดังเช่นเงินบำเหน็ดนำจับนี้ ตาม ป.ว.พ.มาตรา ๒๔๙ ไห้บังคับตามบทบัญญัติแห่ง ป.ว.พ.คำขอไห้ไช้เงินบำเหน็ดนำจับจึงเปนคำขอไนทางแพ่ง ป.ว.พ.มาตรา ๑๗๒ บังคับว่า คำฟ้องแพ่งต้องมีคำขอบังคับ คดีนี้โจทไม่มีคำขอบังคับไห้จำเลยไช้เงินบำเหน็ดนำจับ สาลไม่ตัดสินไห้จำเลยไช้เงินบำเหน็ดนำจับเปนการชอบแล้ว จึงพิพากสายืนตาม.
