แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจตนา ผู้ตายเปนผู้ร้ายลงโทษจำเลยในสฐานที่เบา
ย่อยาว
ได้ความว่า จ. ผู้ตายเปนผู้ร้ายลักกระบือของ น. น. ออกติดตามพบ จ. จ.ละกระบือหนี น.ไล่ตาม จ.จนมุมจึงย้อนกลับมาตี น. ๑ ที น. เอามีดฟันถูกที่ตอ จ. ๑ ที จ.วิ่งหนี น. ไล่ฟันซ้ำถูกที่หลัง ตอนนี้ จ.ไม่ได้ต่อสู้เปนแต่วิ่งหนี ส. วิ่งสกัดและฟัน จ. จ.กับ ส.เกิดปล้ำกันแล้ว จ.ผละหนี น.ส.ก็วิ่งไล่ฟัน จ.มิได้ละลด ต่อเมื่อ จ.ล้ม น.ส.จึงหยุดฟัน
ฎีกาตัดสินลงโทษ น.ส. ตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๒๔๙ แต่การกระทำของ น.ส. ได้เนื่องมาจาก จ.เปนผู้ร้ายควรวางโทษในสฐานที่เบาเพียงคนละ ๑๕ ปี แต่คำรับของ น.ส.มีประโยชน์ให้ลดโทษตามมาตรา ๕๙ ลง ๑ ใน ๓ คงจำคุก น.ส. คนละ ๑๐ ปี
