คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1992/2530

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์บรรยายฟ้องข้อ (ก) ว่า จำเลยมีเฮโรอีนไว้ในความครอบครองซึ่งเป็นเฮโรอีนที่บรรจุอยู่ในหลอดฉีดยาพร้อมเข็ม แต่ไม่อาจชั่งน้ำหนักได้เนื่องจากจำเลยได้เสพไปแล้วดังกล่าวในข้อ (ข)และกล่าวในฟ้องข้อ(ข) ว่า จำเลยได้บังอาจเสพเฮโรอีนที่จำเลยมีไว้ในฟ้องข้อ (ก) นั้น ย่อมมีความหมายว่าเฮโรอีนที่โจทก์กล่าวหาว่าจำเลยมีไว้ในครอบครองได้แก่เฮโรอีนที่บรรจุอยู่ในหลอดฉีดยาก่อนที่จำเลยจะเสพโดยฉีดเข้าไปในร่างกาย ดังนั้น เมื่อทางพิจารณาฟังไม่ได้ว่าจำเลยได้เสพเฮโรอีนโดยวิธีฉีดเข้าร่างกาย คือไม่มีเฮโรอีนบรรจุอยู่ในหลอดฉีดยา คงมีแต่เฮโรอีนที่ติดอยู่ในหลอดฉีดยา จึงเป็นกรณีข้อเท็จจริงที่ปรากฏในทางพิจารณาไม่ใช่เรื่องที่โจทก์ประสงค์ให้ลงโทษ ศาลย่อมลงโทษจำเลยในความผิดฐานมีไว้ในความครอบครองซึ่งเฮโรอีนที่ติดอยู่ในหลอดฉีดยาไม่ได้.

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีเฮโรอีนไว้ในความครอบคองและเสพเฮโรอีนดังกล่าวโดยฝ่าฝืนต่อกฎหมาย ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 15, 57, 67, 91, 102
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในความครอบครอง ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา15, 67 ลงโทษจำคุก ริบของกลาง คำขออื่นให้ยก
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องในความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในความครอบครองเสียด้วย นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าข้อเท็จจริงฟังเป็นยุติว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจจับจำเลยได้พร้อมหลอดฉีดยาพร้อมเข็ม 1 ชุดในกระเป๋ากางเกงของจำเลยผู้เชี่ยวชาญได้ตรวจพิสูจน์หลอดฉีดยาพร้อมเข็มแล้วพบว่ามียาเสพติดให้โทษชนิดเฮโรอีนติดอยู่ภายในหลอดฉีดยาและที่เข็มฉีดยา แต่มีจำนวนน้อยชั่งน้ำหนักไม่ได้โดยข้อเท็จจริงฟังไม่ได้ว่าจำเลยเพิ่งจะได้เสพเฮโรอีนโดยวิธีฉีดเข้าร่างกายมีปัญหาว่า ตามคำบรรยายฟ้องของโจทก์กับข้อเท็จจริงฟังยุติดังกล่าว จะลงโทษจำเลยฐานมีไว้ในความครอบครอง ซึ่งยาเสพติดให้โทษเฮโรอีนที่ติดอยู่ภายในหลอดฉีดยาดังกล่าวได้หรือไม่
พิเคราะห์แล้ว ตามที่โจทก์กล่าวในคำบรรยายฟ้องข้อ (ก)ว่า จำเลยมีเฮโรอีนไว้ในความครอบครอง ซึ่งเป็นเฮโรอีนที่บรรจุอยู่ในหลอดฉีดยาพร้อมเข็ม แต่ไม่อาจชั่งน้ำหนักได้เนื่องจากจำเลยได้เสพไปแล้วดังกล่าวในข้อ (ข) และกล่าวในฟ้องข้อ (ข) ว่า จำเลยได้บังอาจเสพเฮโรอีนที่จำเลยมีไว้ในฟ้องข้อ (ก) นั้น ย่อมมีความหมายว่า เฮโรอีนที่โจทก์กล่าวหาว่าจำเลยมีไว้ในความครอบครองโดยผิดกฎหมายนั้นได้แก่ เฮโรอีนที่บรรจุอยู่ในหลอดฉีดยาก่อนที่จำเลยจะเสพโดยฉีดเข้าไปในร่างกาย เพราะโจทก์บรรยายถึงเฮโรอีนที่จำเลยมีว่า บรรจุอยู่ในหลอด มิได้ใช้คำว่า ที่ติดอยู่ในหลอด นอกจากนี้ยังใช้คำว่า ‘ไม่อาจชั่งน้ำหนักเฮโรอีนได้ เนื่องจากจำเลยได้เสพไปแล้วดังกล่าวในฟ้องข้อ (ข)’อันแสดงว่า เป็นเฮโรอีนที่ได้เสพไปแล้ว ซึ่งในฟ้องข้อ(ข) โจทก์ก็ได้กล่าวเพื่อให้รับกันว่า จำเลยได้เสพเฮโรอีนที่จำเลยมีไว้ในฟ้องข้อ (ก) อันเป็นการยืนยันอีกว่า เฮโรอีนที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีไว้ก็คือเฮโรอีนจำนวนเดียวกับที่จำเลยได้เสพไปในภายหลังตามฟ้องข้อ(ข) นั่นเอง แต่เมื่อทางพิจารณาไม่ปรากฏว่าจำเลยได้เสพเฮโรอีน กล่าวคือ ไม่มีเฮโรอีนบรรจุอยู่ในหลอดฉีดยา คงมีแต่เฮโรอีนที่ติดอยู่ในหลอดฉีดยา จึงเป็นเรื่องข้อเท็จจริงที่ปรากฏในทางพิจารณามิใช่เรื่องที่โจทก์ประสงค์ให้ลงโทษศาลย่อมลงโทษจำเลยในข้อเท็จจริงนั้น ๆ ไม่ได้ ตามบทบัญญัติประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 วรรคสี่
พิพากษายืน.

Share