แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยซื้อเกลือและได้รับอนุญาตไห้ขนเกลือไปต่างจังหวัด ย่อมหมายถึงการขนเกลือออกนอกเขตทำเกลือด้วย.
ย่อยาว
ได้ความจำเลยที่ ๑ ได้ซื้อเกลือจาก++ของรัฐบาลซึ่งตั้งหยู่ใน+เขตทำเกลือเขต ๓ เพื่อนำไปขายที่จังหวัดนครสวรรค์ซื้อแล้วจำเลยที่ ๑ ป่วยเปนไข้+เกลือเข้าไปไว้ที่บ้านของจำเลยที่ ๑ ในตำบนบ้านบ่อ อันหยู่ในเขตทำเกลือเขตที่ ๓ อีกแล้ว จึงนำเกลือนั้นกลับออกจากเขตทำเกลือเขต ๓ โดยไม่ขออนุญาตนำเกลือออกจากเขต ฝ่ายจำเลยที่ ๒ เปนลูกจ้างจำเลยที่ ๑ นำเรือบันทุกเกลือของกลางจากบ้านจำเลยจะไปจังหวัดนครสวรรค์ จึงถูกเจ้าพนักงานจับพร้อมกับจำเลยที่ ๑
สาลชั้นต้นพิจารนาแล้วพิพากสาว่าจำเลยมีความผิดตาม พ.ร.บ. เกลือ มาตรา ๖ และ ๑๔ คงปรับจำเลยที่ ๑, ๔๐ บาท จำเลยที่ ๒, ๓๐ บาท
จำเลยอุธรน์ สาลอุธรน์เห็นว่าจำเลยไม่ได้กะทำผิดกดหมาย พิพากสากลับให้ยกฟ้อง
โจทดีกา ศาลดีกาเห็นว่า ตามพ.ร.บ. เกลือ ๒๔๘๑ การขนเกลือที่จะต้องได้รับอนุญาดก็คือฉเพาะการขนเกลือออกนอกเขตทำเกลือตาม ม. ๖ เท่านั้น ไม่มีมาตราอื่นใด ให้มีการออกไบอนุญาดขนเกลืออีก จึงต้องเข้าใจว่าไบอนุญาดที่จำเลยที่ ๑ ได้รับนี้ เปนการอนุญาดไห้ขนเกลือออกจากเขตทำเกลือด้วย พิพากสายืนตาม.
