คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 428/2492

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ฟ้องโจทก์กล่าวว่า จำเลยมีลูกแป้งเชื้อสุราไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานนั้น ย่อมเป็นองค์ความผิดชัดแจ้งตามกฎหมายแล้ว หาจำต้องกล่าวว่า การกระทำของจำเลยไม่เข้าข้อยกเว้นตามมาตรา 16 พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม 2486 ด้วยไม่
ศาลอุทธรณ์พิพากษาปรับจำเลยเพียงเล็กน้อย ศาลฎีกาจะไม่ลดโทษฐานรับสารภาพให้อีกก็ได้.

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยมีสุราผิดกฎหมาย ปริมาณ ๒ ลิตร และลูกแห้งเชื้อสุราจำนวน ๒ ลูก ไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษ จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีผิดตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. ๒๔๗๖ มาตรา ๘ ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๕๙ ปรับ ๘๕ บาท น้ำสุราริบ ยกฟ้องข้อหาฐานมีลูกแป้งเชื้อสุรา ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยมีผิดตามฟ้อง พิพากษาว่าจำเลยมีผิดตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม ๒๔๘๖ มาตรา ๑๙ อีกกะทงหนึ่ง ปรับเป็นเงิน ๒๐ บาท ริบลูกแป้ง
จำเลยฎีกาว่า ตามฟ้องโจทก์ไม่ได้ระบุว่าจำเลยมีลูกแป้ง เชื้อสุราไว้โดยไม่เข้าข้อยกเว้น จึงต้องถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม และว่าที่ศาลอุทธรณ์ปรับโดยไม่ลดโทษให้นั้นไมชอบ
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามฟ้องของโจทก์ที่ว่าจำเลยมีลูกแป้งเชื้อสุราไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานนั้น เป็นองค์ความผิดชัดแจ้งตาม ก.ม. ที่โจทก์อ้างแล้ว หาจำต้องกล่าวว่าการกระทำของจำเลยเข้าข้อยกเว้นตามมาตรา ๑๖ ด้วยไม่ เรื่องนี้ศาลอุทธรณ์ปรับจำเลยเพิ่มขึ้นอีกเพียงเล็กน้อย ไม่ชอบที่ศาลฎีกาจะลดโทษให้อีก
พิพากษายืน.

Share