แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์บรรยายฟ้องแต่เพียงว่า ขอให้สั่งให้จำเลยงดเรียกเงินเพิ่มจากโจทก์เท่านั้น การที่โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลดเงินเพิ่มจึงเป็นเรื่องนอกคำฟ้อง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
โจทก์ยอมรับผิดต่อผู้ซื้อในค่าระวางเรือสำหรับน้ำหนักสินค้าที่ขาดไปเมื่อสินค้าถึงท่าเรือปลายทาง ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ตกลงกันไว้ในสัญญา ก็เพื่อลดต้นทุนของผู้ซื้อซึ่งเป็นบริษัทในเครือเดียวกัน ดังนั้นการที่จำเลยไม่ยอมนำค่าระวางเรือดังกล่าวมาหักเป็นรายจ่ายและนำมาเป็นรายรับเพิ่มขึ้น จึงชอบแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาเพิกถอนการประเมินภาษีเงินได้นิติบุคคลสำหรับรอบระยะเวลาบัญชี พ.ศ. ๒๕๒๐ และ ๒๕๒๑ ของเจ้าพนักงานประเมินของจำเลย และให้เพิกถอนคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์เฉพาะในส่วนที่วินิจฉัยว่า การประเมินของเจ้าพนักงานประเมินถูกต้องและชอบแล้ว ถ้าศาลไม่เพิกถอนการประเมินและคำวินิจฉัยก็ขอศาลสั่งให้จำเลยงดเรียกเงินเพิ่มเอาจากโจทก์
ศาลภาษีอากรกลางพิพากษาให้เพิกถอนการประเมินและคำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์เฉพาะในเรื่องสินค้ามันเส้นและมันอัดเม็ดขาดจากบัญชีคุมสินค้าถือเป็นการขาย ตามแบบหนังสือแจ้งภาษีเงินได้นิติบุคคลที่ ต. ๓/๑๐๔๘/๒/๐๔๑๔๔ และที่ ต. ๓/๑๐๔๘/๒/๐๔๑๔๕ และคำวินิจฉัยอุทธรณ์เลขที่ ๒๖๐ ก/๒๕๓๓/๒ และเลขที่ ๒๖๐ ข/๒๕๓๓/๒
โจทก์และจำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีภาษีอากรวินิจฉัยว่า ปัญหาต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของโจทก์ต่อมาว่า โจทก์จะนำค่าระวางเรือมาคำนวณเป็นรายจ่ายของโจทก์ได้หรือไม่ พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ตามสัญญาซื้อขายระหว่างโจทก์และผู้ซื้อในต่างประเทศได้ระบุในเรื่องราคาซื้อขายมันอัดเม็ดว่าเป็นจำนวนเงินเท่าใดต่อ ๑,๐๐๐ กิโลกรัม เอฟ. โอ. บี. กรุงเทพ ซึ่งหมายความว่าผู้ซื้อชำระเงินค่ามันอัดเม็ดตามจำนวนน้ำหนักที่ชั่งได้ที่ท่าเรือกรุงเทพ การขนส่งจากท่าเรือกรุงเทพเป็นความรับผิดชอบของผู้ซื้อรวมทั้งค่าระวางด้วย และตามสัญญาซื้อขายดังกล่าวไม่ได้มีข้อความใดระบุไว้ว่าเมื่อน้ำหนักมันอัดเม็ดที่ท่าเรือปลายทางลดลง โจทก์จะต้องรับผิดชอบในค่าระวางหรือสำหรับน้ำหนักส่วนที่ขาดให้แก่บริษัทผู้ซื้อด้วย โจทก์จึงจะนำค่าระวางเรือที่โจทก์ชดใช้ให้แก่ผู้ซื้อโดยการหักออกจากราคาสินค้ามาหักเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิไม่ได้ และวินิจฉัยว่าบริษัทปีเตอร์ เครเมอร์ จำกัด ผู้ซื้อในต่างประเทศเป็นบริษัทในเครือเดียวกับโจทก์ทำให้เห็นได้ว่า โจทก์ยอมรับผิดในค่าระวางเรือสำหรับน้ำหนักสินค้าที่ขาดไปเมื่อถึงท่าเรือปลายทางทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ตกลงกันไว้ในสัญญา ก็เพื่อลดต้นทุนของผู้ซื้อซึ่งเป็นบริษัทในเครือเดียวกัน ที่จำเลยไม่ยอมให้นำค่าระวางเรือดังกล่าวมาหักเป็นรายจ่ายและนำมาเป็นรายรับเพิ่มขึ้นจึงชอบด้วยเหตุผล โจทก์บรรยายฟ้องแต่เพียงว่าขอให้สั่งให้จำเลยงดเรียกเงินเพิ่มจากโจทก์เท่านั้น การที่โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลดเงินเพิ่ม จึงเป็นเรื่องนอกคำฟ้อง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์เกี่ยวกับการประเมินและคำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ในเรื่องสินค้ามันเส้นและมันอัดเม็ดขาดจากบัญชีคุมสินค้าถือเป็นการขายด้วย นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลภาษีอากรกลาง ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ.
