คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 421/2479

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ความผิดฐานยักยอกตาม ม.314 นั้นถ้าไม่ปรากฎว่าผู้เสียหายได้ร้องทุกข์ต่อเจ้าพนักงานแล้ว อัยยการโจทก์หามีอำนาจนำคดีขึ้นว่ากล่าวโดยลำพังไม่ แลคดีเช่นนี้เป็นบทบัญญัติเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน แม้คู่ความมิได้ยกขึ้นเป็นข้อต่อสู้ ศาลก็มีอำนาจยกฟ้องได้ มาตรา 320 หาใช่เป็นเพียงบทบัญญัติในวิธีปฏิบัติของเจ้าพนักงานเท่านั้นไม่

ย่อยาว

คดีนี้โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจยักยอกทรัพย์ของ +.ไปขอให้ลงโทษตาม ม.๓๑๔
ศาลล่างทั้ง ๒ เห็นว่าฟ้องโจทก์มิได้ปรากฎว่าผู้ได้รับความเสียหายได้ร้องทุกข์ให้เจ้าพนักงานว่ากล่าวตาม ม.๓๒๐ จึงพิพากษาให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกาว่า ม.๓๒๐ เป็นเพียงบทบัญญัติวิธีปฏิบัติในวงการของพนักงานผู้มีหน้าที่ฟ้องคดี ไม่จำต้องกล่าวในฟ้องว่าเจ้าทุกข์ได้มอบคดีแล้ว แลว่าจำเลยมิได้คัดค้านอำนาจโจทก์
ศาลฎีกาเห็นว่า ม.๓๒๐ บัญญัติไว้ชัดเจนว่าต่อเมื่อผู้ได้รับความเสียหายมาร้องทุกข์ จึงให้เจ้าพนักงานนำคดีขึ้นว่ากล่าวเมื่อไม่ปรากฎว่าผู้ได้รับความเสียหายมาร้องทุกข์ โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้อง หาเป็นบทบัญญัติในวิธีปฏิบัติการไม่ส่วนข้ออำนาจฟ้องนั้นเห็นว่าเป็นความผิดส่วนตัวซึ่งเจ้าพนักงานจะฟ้องร้องทางอาญาไม่ได้ เว้นแต่ผู้เสียหายจะร้องทุกข์ให้ว่ากล่าวซึ่งเป็นข้อบัญญัติจำกัดลักษณของความผิดเป็นข้อบัญญัติอันเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน แม้จำเลยจะมิได้คัดค้านอำนาจฟ้องศาลก็มีอำนาจยกฟ้องโจทก์ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลล่างทั้ง ๒

Share