แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
อายุความเรียกร้องค่าจ้างคำของซึ่งผู้รับจ้างมิได้เป็นพ่อค้าผู้ประกอบหัตถกรรมผู้เป็นช่างฝีมือหรือผู้ประกอบศิลปอุตสาหกรรมตาม ม.165 (1) นั้นมีกำหนด 10 ปี
สิทธิเรียกร้องซึ่งมีอายุความ 5 ปี ตาม ม.165 วรรคท้ายเป็นเพียงข้อยกเว้นที่จะใช้บังคับตามที่ระบุไว้ฉะเพาะกรณีซึ่งไม่เข้าอยู่ในกำหนดอายุความ 2 ปีเท่านั้น
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้ทำสัญญาจ้างโจทก์ให้ขุดลำเหมืองแลปิดฝายเพื่อทดน้ำเข้านาจำเลย โดยมีข้อสัญญาว่าถ้าจำเลยทำนาเกินกว่า ๒๐ ไร่ต้องคิดค่าจ้างให้โจทก์ไร่ละ ๕ บาท บัดนี้จำเลยทั้ง ๒ ทำนาเกินกว่า ๒๐ ไร่ ซึ่งจะต้องเสียค่าจ้างให้โจทก์แต่จำเลยไม่ชำระ โจทก์จึงขอให้ศาลบังคับ
ศาลชั้นต้นฟังว่าสัญญาเช่นนี้เป็นสัญญาจ้างทำของ โจทก์มิใช่พ่อค้ารับจ้างขุดเหมืองเป็นอาชีพ คดีของโจทก์มีอายุความ ๕ ปีตามประมวลแพ่ง ฯ ม.๑๖๕ ตอนท้าย คดีจึงขาดอายุความให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่าเรื่องนี้ไม่ปรากฎว่า โจทก์เป็นพ่อค้าผู้ประกอบหัตถกรรมผู้เป็นช่างผีมือหรือประกอบศิลปอุตสาหกรรมดังบัญญัติไว้ใน ม.๑๖๕ (๑) และไม่ปรากฎว่าโจทก์เป็นผู้ค้าในการดูแลกิจการของผู้อื่น หรือรับทำการงานต่าง ๆ ตามอนุมาตรา ๗ สิทธิเรียกร้องไม่เข้าอยู่ในกำหนดอายุความ ๒ ปี และเมื่อโจทก์มิใช่บุคคลที่ได้ระบุไว้ตามอนุมาตรา ๑ แล้ว สิทธิเรียกร้องก็ไม่เข้าอยู่ในอายุความ ๕ ปี ตาม ม.๑๖๕ วรรคท้าย เพราะข้อบัญญัติในวรรคนี้เป็นข้อยกเว้นที่จะใช้บังคับตามที่ระบุไว้ฉะเพาะกรณีซึ่งไม่เข้าอยู่ในกำหนดอายุความ ๒ ปี ฉะนั้นตาม ม.๑๖๔ คดีของโจทก์มีอายุความ ๑๐ ปี จึงยังไม่ขาดอายุความจึงให้ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาใหม่ต่อไป
