แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มิได้ส่งสำเนาหนังสือบอกกล่าวของลูกหนี้ให้ ด.ชำระหนี้และคำให้การของด. ต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แก่ผู้ร้องก่อนวันสืบพยาน 3 วัน แต่เอกสารทั้งสองฉบับอยู่ในสำนวนการสอบสวนของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ถือได้ว่าเป็นเอกสารในสำนวนคดีเรื่องอื่นตามที่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 90(1) ยกตัวอย่างไว้โดยเฉพาะผู้ร้องทั้งสี่เป็นลูกหนี้ร่วมกับ ด. สามารถตรวจตราให้ทราบได้โดยง่ายถึงความมีอยู่และความแท้จริงของเอกสาร ผู้คัดค้านจึงอ้างเอกสารทั้งสองฉบับเป็นพยานได้
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากผู้ชำระบัญชีร้องขอให้บริษัทเครดิตฟองซิเอร์เยาวราช จำกัด ล้มละลาย ศาลชั้นต้นมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ลูกหนี้เด็ดขาด ในการจัดกิจการและทรัพย์สินของลูกหนี้ผู้คัดค้านได้มีหนังสือแจ้งให้ผู้ร้องทั้งสี่ชำระหนี้และไถ่จำนอง พร้อมดอกเบี้ยที่ค้างชำระอยู่แก่ลูกหนี้ ผู้ร้องทั้งสี่ปฏิเสธหนี้ ผู้คัดค้านสอบสวนแล้วเห็นว่า ผู้ร้องทั้งสี่เป็นหนี้ลูกหนี้ตามจำนวนที่ทวงถามจึงได้แจ้งยืนยันหนี้ให้ผู้ร้องทั้งสี่ชำระเงินพร้อมดอกเบี้ยกับให้ไถ่ที่ดินจำนอง
ผู้ร้องทั้งสี่ยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องทำสัญญาค้ำประกันและจดทะเบียนที่ดินเป็นประกันหนี้ของนายดุสิตไว้กับลูกหนี้จริงแต่นายดุสิตไม่เคยได้รับเงินกู้จำนวน 2,000,000 บาท จากลูกหนี้เพราะลูกหนี้อ้างว่าหลักทรัพย์ที่จำนองไว้มีราคาต่ำ ผู้ร้องทั้งสี่ไม่ต้องรับผิดต่อลูกหนี้
ผู้คัดค้านยื่นคำคัดค้านว่า นายดุสิตได้ทำสัญญากู้เงินจากลูกหนี้ ผู้ร้องทั้งสี่เป็นผู้ทำสัญญาค้ำประกันและจำนองที่ดิน2 แปลง เป็นประกัน นายดุสิตได้รับเงินกู้จากลูกหนี้เป็นงวด ๆจนครบ และได้ผิดนัดไม่ชำระหนี้เงินกู้ให้ลูกหนี้ ผู้ร้องทั้งสี่ในฐานะผู้ค้ำประกันอย่างลูกหนี้ร่วม จึงต้องร่วมรับผิดชำระเงินจำนวนดังกล่าวพร้อมดอกเบี้ย ผู้ชำระบัญชีได้มอบให้ทนายความมีหนังสือบอกกล่าวบังคับจำนองแล้ว
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำร้องของผู้ร้องทั้งสี่ ให้ผู้ร้องทั้งสี่ร่วมกันชำระเงินจำนวน 2,000,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยหากไม่ชำระให้บังคับจำนอง
ผู้ร้องทั้งสี่อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ผู้ร้องทั้งสี่ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า ที่ผู้ร้องทั้งสี่ฎีกาว่าผู้คัดค้านมิได้ส่งสำเนาหนังสือบอกกล่าวของลูกหนี้ให้นายดุสิตชำระหนี้ และคำให้การของนายดุสิตต่อผู้คัดค้านแก่ผู้ร้องก่อนวันสืบพยาน 3 วัน จึงไม่ชอบที่จะรับฟังเป็นพยานหลักฐานนั้นเห็นว่า เอกสารทั้งสองฉบับเป็นเอกสารที่อยู่ในสำนวนการสอบสวนของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ถือได้ว่าเป็นเอกสารในสำนวนคดีเรื่องอื่นตามที่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 90(1)ยกตัวอย่างไว้ โดยเฉพาะผู้ร้องทั้งสี่เป็นลูกหนี้ร่วมกับนายดุสิตสามารถตรวจตราให้ทราบได้โดยง่ายถึงความมีอยู่และความแท้จริงของเอกสาร ผู้คัดค้านจึงอ้างเอกสารทั้งสองฉบับเป็นพยานได้โดยไม่ต้องส่งสำเนาให้ผู้ร้องทั้งสี่ทราบล่วงหน้าก่อนวันสืบพยาน 3 วันตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 90(1)
พิพากษายืน
