คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 414/2488

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ผู้ถือใบเหยียบย่ำที่ดินที่ออกทับที่ดินซึ่งมีผู้ครอบครองอยู่ก่อนแล้ว ไม่มีสิทธิดีกว่าผู้ครอบครองแม้การครอบครองนั้นจะมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานก็ตาม
อ้างฎีกาที่ 1045/85

ย่อยาว

คดีนี้ โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากที่ดิน จำเลยให้การต่อสู้ว่า ที่แปลงนี้ จำเลยเข้าครอบครองหักล้างถางป่าทำประโยชน์มา ๘ ปีเศษ มิได้ละทิ้ง จนอำเภอออกใบเหยียบย่ำให้จำเลยถูกต้องโจทก์ขอออกตราจองนำรังวัดเข้ามาในที่ดินของจำเลยๆ เคยร้องคัดค้านต่ออำเภอไว้
ศาลชั้นต้นเห็นว่า ตั้งแต่ประกาศใช้พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดินฉบับที่ ๖ แล้ว ราษฎรคนใดจะเข้าจับจองที่ว่างเปล่าต้องขออนุญาตจากเจ้าพนักงาน ถ้าไม่ขอเจ้าพนักงานมีอำนาจออกใบอนุญาตเหยียบย่ำป่าให้คนอื่นได้ คดีนี้โจทก์เพิ่งเข้าทำเมื่อ ๖-๗ ปีมานี้ เป็นเวลาหลังประกาศใช้ พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดินฉบับที่ ๖ โจทก์จึงไม่มีสิทธิดีกว่าจำเลย ซึ่งได้รับใบเหยียบย่ำถูกต้องแล้ว ให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลฎีกาพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์โดยฟังว่าโจทก์เข้าครอบครองที่พิพาทมาก่อนตั้งแต่ พ.ศ.๒๔๘๑ ซึ่งแม้จะเป็นภายหลังประกาศใช้พระราชบัญญัติออกโฉนดที่ดิน ฉบับที่ ๖ ก็ตาม ถ้าเจ้าพนักงานออกใบเหยียบย่ำทับที่ซึ่งคนอื่นครอบครองอยู่โดยมิได้ขออนุญาตต่อเจ้าพนักงาน ใบอนุญาตนั้นก็ใช้ไม่ได้ ตามนัยฎีกาที่ ๑๐๔๕/๒๔๘๕ พิพากษาขับไล่จำเลย

Share