แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทั้งสองร่วมกันลักทรัพย์ของโจทก์ร่วมโดยใช้รถยนต์บรรทุกเป็นพาหนะเพื่อความสะดวกในการลักทรัพย์หรือพาทรัพย์นั้นไปตาม ป.อ. มาตรา 335 (7), 336 ทวิ, 83 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยที่ 1 กระทำความผิดเพียงผู้เดียวโดยจำเลยที่ 2 มิได้ร่วมกระทำความผิดด้วย จำเลยที่ 1 จึงมีความผิดเพียงฐานลักทรัพย์ตาม ป.อ. มาตรา 334 ประกอบมาตรา 336 ทวิ เท่านั้น ศาลลงโทษจำเลยที่ 1 ในความผิดฐานดังกล่าวตามที่พิจารณาได้ความตาม ป.วิ.อ. มาตรา 192 วรรคท้าย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83, 335, 336 ทวิ และให้คืนทรัพย์หรือใช้ราคาทรัพย์แก่ผู้เสียหายซึ่งไม่ได้คืนคิดเป็นเงินจำนวน 7,500 บาท
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
ระหว่างพิจารณานายวิสูตร ผู้เสียหาย ยื่นคำร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ ศาลชั้นต้นอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์ร่วมอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 9 พิพากษากลับว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335 (7) วรรคแรก, 336 ทวิ ประกอบมาตรา 83 ลงโทษจำคุกคนละ 1 ปี 6 เดือน กับให้จำเลยทั้งสองคืนหรือใช้ราคาทรัพย์แก่โจทก์ร่วมเป็นเงินจำนวน 7,500 บาท
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังได้ในเบื้องต้นว่า ในวันเวลาและสถานที่เกิดเหตุตามฟ้อง จำเลยทั้งสองใช้รถบรรทุกหกล้อขนไม้ไผ่จำนวนหนึ่งจากสวนของนายทรงวุฒิหรือเหมียไปไว้ที่บ้านของจำเลยที่ 1 ต่อมาวันที่ 5 มีนาคม 2542 โจทก์ร่วมเข้าแจ้งความร้องทุกข์ต่อร้อยตำรวจเอกวินัย พนักงานสอบสวน ให้ดำเนินคดีแก่จำเลยทั้งสองในข้อหาร่วมกันลักไม้ไผ่ของโจทก์ร่วม ต่อมาวันที่ 21 พฤษภาคม 2542 เจ้าพนักงานตำรวจจับกุมจำเลยที่ 1 ได้ตามหมายจับ ส่วนจำเลยที่ 2 เข้ามอบตัว ชั้นสอบสวนจำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ…
คดีนี้โจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยทั้งสองร่วมกันลักทรัพย์ไม้ไผ่ของโจทก์ร่วมโดยในการลักทรัพย์ได้ใช้รถยนต์บรรทุกเป็นพาหนะเพื่อความสะดวกในการลักทรัพย์และพาทรัพย์นั้นไป ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83, 335, 336 ทวิ เมื่อทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยที่ 1 กระทำผิดเพียงผู้เดียวโดยจำเลยที่ 2 มิได้ร่วมกระทำความผิดด้วย จำเลยที่ 1 จึงคงมีความผิดเพียงฐานลักทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 334 ประกอบมาตรา 336 ทวิ เท่านั้น ซึ่งศาลฎีกาย่อมมีอำนาจลงโทษจำเลยที่ 1 ในความผิดฐานดังกล่าวตามที่พิจารณาได้ความตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 วรรคท้าย ฎีกาขอจำเลยที่ 1 ฟังขึ้นบางส่วน ส่วนฎีกาของจำเลยที่ 2 ฟังขึ้น
พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 334 ประกอบมาตรา 336 ทวิ ให้จำคุก 9 เดือน กับให้จำเลยที่ 1 คืนหรือใช้ราคาทรัพย์แก่โจทก์ร่วมเป็นเงินจำนวน 5,380 บาท ข้อหาอื่นให้ยก และให้ยกฟ้องสำหรับจำเลยที่ 2
