แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การฆ่าโคทิ้งมิได้ตั้งใจเอาเป็นอาหาร ก็เป็นผิดฐานฆ่าโคโดยไม่ได้รับอนุญาต
แกล้งฆ่าโคเขาทิ้งโดยไม่เอาเป็นอาหาร เป็นผิดฐานทำให้เสียทรัพย์และฐานฆ่าโคด้วย แต่เป็นความผิดกระทงเดียวศาลลงโทษตามบทหนัก
ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยมีความผิด 2 บท แม้ไม่ได้ลงโทษตามบทเบาด้วย จำเลยก็ฎีกาว่าไม่มีผิดตามบทเบานั้นได้
ย่อยาว
จำเลยเอาโคของนายสาลีไปแกล้งฆ่าทิ้ง มิได้เอาไปบริโภคอย่างใด
ศาลชั้นต้นตัดสินลงโทษจำเลยฐานทำให้เสียทรัพย์ตาม มาตรา 325(3)ส่วนความผิดฐานฆ่าโคโดยมิได้รับอนุญาตนั้น เห็นว่า มาตรา 18 ซึ่งว่าด้วยความผิดฐานฆ่าโคนั้น ต้องโยงไปมาตรา 13 ซึ่งว่าด้วยการฆ่าเพื่อเอาไปขายเป็นอาหารแต่นี่จำเลยแกล้งฆ่าโคของผู้อื่นเพื่อทิ้งเสีย จึงไม่มีความผิดฐานฆ่าโค
ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่า จำเลยมีความผิดฐานฆ่าโคโดยมิได้รับอนุญาตอีกบทหนึ่ง แต่ให้ลงโทษตามบทหนัก และกำหนดโทษคงตามศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกาว่า จำเลยไม่ควรมีความผิดฐานฆ่าโค
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า มาตรา 18 บัญญัติว่าผู้ใดฆ่าโคกระบือโดยไม่ได้รับอนุญาตมีความผิด มาตรา 12, 13, 14 ไม่มีข้อความทำให้เห็นว่า มาตรา 18 บ่งถึงการฆ่าเพื่อเอาเป็นอาหารเท่านั้นจึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
