แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
เมทแอมเฟตามีนที่จำเลยได้ลักลอบนำหรือพาเข้ามา ในราชอาณาจักรเป็นของที่มีไว้เป็นความผิดซึ่งไม่อาจ เสียภาษีได้ การที่จำเลยพาเข้ามาในราชอาณาจักรนั้น มิใช่เป็นการนำหรือพาเข้ามาในราชอาณาจักรโดยหลีกเลี่ยง การเสียภาษีศุลกากร จำเลยจึงไม่มีความผิดตาม พระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27 นอกเหนือจาก ความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522มาตรา 65 วรรคสอง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมืองพ.ศ. 2522 มาตรา 11, 12(1), 18 วรรคสอง, 62 พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 8, 15, 65, 66, 102 พระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27, 32 พระราชบัญญัติให้บำเหน็จในการปราบปรามผู้กระทำผิด พ.ศ. 2489 มาตรา 4, 5, 6, 7, 8, 9 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 กับให้ริบของกลางทั้งหมด จ่ายเงินสินบนแก่ผู้นำจับและจ่ายเงินรางวัลแก่เจ้าพนักงานผู้จับตามกฎหมาย
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. 2522 มาตรา 11, 12(1), 18 วรรคสอง, 62 วรรคสอง ลงโทษปรับกระทงละ 2,000 บาท รวมปรับ 4,000 บาท มีความผิดตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27 ลงโทษจำคุก 2 ปี และมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 15 วรรคหนึ่ง, 65 วรรคสอง, 66 วรรคหนึ่ง เป็นการกระทำกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบทให้ลงโทษตามมาตรา 65 วรรคสอง ซึ่งเป็นบทกฎหมายที่มีโทษหนักที่สุดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 ลงโทษประหารชีวิตจำเลยให้การรับสารภาพ เป็นประโยชน์แก่การพิจารณานับเป็นเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 คงลงโทษตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง ปรับ 2,000 บาทลงโทษตามพระราชบัญญัติศุลกากร จำคุก 1 ปี และลงโทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ จำคุกตลอดชีวิต เมื่อรวมโทษทุกกระทงความผิดแล้ว คงจำคุกตลอดชีวิต และปรับ 2,000 บาทริบเมทแอมเฟตามีนของกลาง จ่ายเงินสินบนแก่ผู้นำจับและจ่ายเงินรางวัลแก่เจ้าพนักงานผู้จับตามกฎหมาย คำขออื่นให้ยก
จำเลยอุทธรณ์ขอให้ลงโทษสถานเบา
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. 2522 มาตรา 12(1)สำหรับความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522เมื่อลดโทษกึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 ประกอบด้วยมาตรา 52(2) แล้ว คงจำคุกจำเลย 25 ปี เมื่อรวมกับโทษความผิดอื่นตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นแล้วรวมจำคุก 26 ปี และปรับ 2,000 บาท นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกาขอให้ลงโทษสถานเบา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษาลงโทษจำเลยในสถานเบาที่สุดเป็นคุณแก่จำเลยมากอยู่แล้วไม่มีเหตุที่ศาลฎีกาจะเปลี่ยนแปลงแก้ไข ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น อนึ่ง ที่โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ลักลอบนำหรือพาเมทแอมเฟตามีนอันเป็นของต้องห้ามเข้ามาในราชอาณาจักรเพื่อหลีกเลี่ยงการเสียภาษีศุลกากรตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27 นั้น ศาลฎีกาเห็นว่า เมทแอมเฟตามีนที่จำเลยได้ลักลอบนำหรือพาเข้ามาในราชอาณาจักรเป็นของที่มีไว้เป็นความผิดไม่อาจเสียภาษีได้ การที่จำเลยนำหรือพาเข้ามาในราชอาณาจักรนั้น มิใช่เป็นการนำหรือพาเข้ามาในราชอาณาจักรโดยหลีกเลี่ยงการเสียภาษีศุลกากรศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติศุลกากรพ.ศ. 2469 มาตรา 27 อีกกระทงหนึ่งและศาลอุทธรณ์ภาค 1พิพากษายืน จึงไม่ชอบ และที่ศาลอุทธรณ์ภาค 1 รวมโทษปรับตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. 2522 อีก 2,000 บาทนั้นไม่ถูกต้อง ศาลฎีกาเห็นสมควรแก้ไขเสียให้ถูกต้อง”
พิพากษาแก้เป็นว่า ยกฟ้องโจทก์ในความผิดตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27 และปรับ 1,000 บาทไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1
