แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
รับฝากปืนไว้จากปลัดอำเภอซึ่งไปตรวจท้องที่ต้องมีผิดฐานมีอาวุธปืนโดยมิได้รับอนุญาตและพฤตติการณ์เช่นนี้ไม่เรียกว่าเป็นการกระทำตามคำสั่งของเจ้าพนักงานอันจักได้ยกเว้นโทษ
ย่อยาว
ได้ความว่านายลีปลัดอำเภอไปตรวจท้องที่ถึงบ้านจำเลย ได้เอาปืนฝากนายถิม จำเลยไว้และสั่งว่าถ้าไปอำเภอให้เอาไปส่งด้วย แต่นายถิมยังไม่มีโอกาศไป ครั้นทราบว่านายมีจำเลยจะไปอำเภอ นายถิมจึงฝากปืนกะบอกนี้ไปให้นายลีปลัดอำเภอ พอนายมีไปห่างบ้านได้ ๕ เส้นก็ถูกจับ
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่าการที่จำเลยทั้ง ๒ รับฝากปืนและนำปืนไปนี้ย่อมเข้าตามความหมายในมาตรา ๔(๕) แห่ง พ.ร.บ.อาวุธปืนแล้วว่า “จำเลยมีอาวุธปืน” และเมื่อจำเลยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานแล้วก็ย่อมเป็นผิดตาม ม.๑๑ ๕๒ ส่วนข้อที่จำเลยฎีกาว่าได้กระทำตามคำสั่งของนายลีปลัดอำเภอผู้ปกครองจำเลยนั้นเห็นว่ารูปคดีไม่ต้องด้วยลักษณยกเว้นตามกฎหมายอาญา ม.๕๒ ซึ่งจะป็นเหตุให้จำเลยพ้นผิดได้ พิพากษาให้ปรับจำเลยคนละ ๑ บาท
