แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีที่ต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงและศาลอุทธรณ์ก็ไม่รับวินิจฉัยปัญหาข้อเท็จจริงนั้นให้ ย่อมจะฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงอีกมิได้ เพราะข้อเท็จจริงนั้นมิได้ว่ากล่าวกันมาแล้วในศาลอุทธรณ์ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 249
ในกรณีที่ผู้เช่าผิดสัญญาเช่า โดยเอาห้องพิพาทไปให้เช่าช่วงอันเป็นการฝ่าฝืนประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 544 นั้น การบอกเลิกสัญญาเช่าไม่จำต้องกำหนดให้เวลาผู้เช่าเหมือนดังที่บัญญัติไว้ในมาตรา 560 และ 566.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากตึกพิพาทและเรียกค่าเช่าที่ค้างเดือนละ ๖๐ บาท เป็นเงิน ๙๖๐ บาท
จำเลยต่อสู้ว่า เช่าเพื่ออยู่อาศัยมิได้ผิดสัญญาเช่า ฟ้องเคลือบคลุม และการบอกเลิกสัญญาไม่ชอบด้วยกฎหมาย
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า ฟ้องของโจทก์ไม่เคลือบคลุม จำเลยผิดสัญญาโดยให้คนอื่นเช่าช่วงห้องพิพาท และผิดนัดไม่ชำระค่าเช่า จำเลยมิได้รับความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติควบคุมการเช่าเคหะและที่ดิน ฯ การบอกเลิกสัญญาชอบแล้วพิพากษาให้ขับไล่จำเลยและบริวาร และให้ชำระค่าเช่าที่ค้าง กับค่าเสียหาย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า จำเลยอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้ ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๒๔ และวินิจฉัยในปัญหาข้อกฎหมายว่าฟ้องไม่เคลือบคลุม กรณีเป็นเรื่องผิดสัญญาเช่า จึงไม่มีประเด็นเรื่องบอกกล่าวเลิกสัญญา พิพากษายืน
จำเลยฎีกาทั้งในปัญหาข้อเท็จจริงและปัญหาข้อกฎหมาย
สำหรับปัญหาข้อเท็จจริง ศาลฎีกาวินิจฉัย ที่ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้และไม่วินิจฉัยอุทธรณ์ข้อเท็จจริงให้นั้นชอบแล้ว เมื่อไม่ได้เป็นข้อเท็จจริงที่ได้ว่ากล่าวกันมาแล้วในศาลอุทธรณ์ จำเลยจะฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงนี้ต่อมาไม่ได้ ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๒๔๙ ที่จำเลยอ้างว่าฎีกาข้อเท็จจริงได้ตามคำสั่งคำร้องของศาลฎีกาที่ ๒๒๔/๒๕๐๓ นั้น ปรากฏว่าคดีนั้นผู้พิพากษาศาลชั้นต้นได้รับรองให้จำเลยอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงได้ ข้อเท็จจริงจึงได้มีการว่ากล่าวกันมาแล้วในศาลอุทธรณ์
สำหรับปัญหาข้อกฎหมาย ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าฟ้องของโจทก์ไม่เคลือบคลุม และการบอกเลิกสัญญาเช่าเพราะจำเลยเอาห้องพิพาทไปให้เช่าช่วงอันเป็นการฝ่าฝืนประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๕๔๔ นั้น ไม่จำต้องกำหนดให้เวลาผู้เช่าดังบัญญัติไว้ในมาตรา ๕๖๐ และ ๕๖๖ การบอกเลิกการเช่าจึงชอบแล้ว
พิพากษายืน.
