แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยได้ส่งซองจดหมายอักษรจีนให้ผู้เสียหาย ซึ่งมีข้อความว่า ‘กองทัพที่ 8 ขาดเสบียง จึงมาขอเรี่ยไรเงิน’ และจำเลยได้พูดให้ผู้เสียหายออกเงินแล้วจะรักษาความปลอดภัยให้ ถ้าไม่ให้เงินจะเป็นอันตรายดังนี้ การกระทำของจำเลยเป็นการข่มขืนใจให้ผู้เสียหายส่งทรัพย์ให้จำเลยโดยจำเลยเอาอำนาจกองทัพที่ 8 อันเป็นซ่องโจรมาขู่ผู้เสียหาย ความผิดของจำเลยต้องด้วยกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 268 วรรคสี่
ย่อยาว
ความว่า จำเลยได้ไปหาผู้เสียหาย และส่งซองจดหมายอักษรจีนให้ ซึ่งมีความว่า “กองทัพที่ 8 ขาดสะเบียง จึงมาขอเรี่ยไรเงินจำเลยที่ 1 พูดให้ผู้เสียหายออกเงิน แล้วจะรักษาความปลอดภัยให้ถ้าไม่ให้เงินอาจเป็นอันตราย ผู้เสียหายได้จ่ายเงินให้จำเลยไปแล้วได้ไปแจ้งความต่อเจ้าพนักงาน โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 268 วรรค 3, 4 มาตรา 301, 63, 72พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายลักษณะอาญา พ.ศ. 2477 (ฉบับที่ 4)มาตรา 7 จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีผิดฐานปล้นทรัพย์ จำคุกคนละ 12 ปี เพิ่มโทษจำเลยที่ 1 ตามมาตรา 72 คงจำคุกจำเลยที่ 1 มีกำหนด 16 ปี
ศาลอุทธรณ์แก้ว่า จำเลยมีผิดตามมาตรา 268 วรรค 4 จำคุกคนละ 7 ปี เพิ่มโทษจำเลยที่ 1 คงจำคุก 9 ปี 4 เดือน
อัยการฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การกระทำของจำเลยเป็นการข่มขืนใจให้ผู้เสียหายส่งทรัพย์ให้แก่จำเลย โดยจำเลยเอาอำนาจกองทัพที่ 8 อันเป็นซ่องโจรมาขู่ผู้เสียหายเป็นความผิดฐานทำให้เสื่อมเสียอิสรภาพ มิใช่กรณีปล้นทรัพย์
พิพากษายืน
