แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่จำเลยที่ 1 ซื่อเฮโรอีนตามที่จำเลยที่ 2 ที่ 3 ใช้แล้วโยนเฮโรอีนข้ามกำแพงเรือนจำไปให้จำเลยที่ 2 ที่ 3 ซึ่งต้องขังอยู่ยังจุดนัดหมายแต่เจ้าพนักงานเรือนจำมาพบเสียก่อน ถือได้ว่าเป็นการจ่าย แจก ตามความหายของคำว่า ” จำหน่าย ” ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 4 จำเลยที่ 1 มีความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและพยายามจำหน่ายเฮโรอีนและจำเลยที่ 2 ที่ 3 มีความผิดฐานเป็นผู้ใช้ให้จำเลยี่ 1 กระทำความผิดดังกล่าว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๒ และที่ ๓ ใช้ให้จำเลยที่ ๑ ซื้อเฮโรอีนหนัก ๑.๓๑๐ กรัม จำหน่ายให้แก่จำเลยที่ ๒ และที่ ๓ แต่การกระทำไม่บรรลุผล เจ้าพนักงานตรวจพบเฮโรอีนดังกล่าวเสียก่อน ก่อนคดีนี้จำเลยที่ ๑ และที่ ๒ เคยต้องคำพิพากษาถึงที่สุดจำคุกฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครอง ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๐, ๘๓, ๘๔, ๙๒ พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๔, ๗, ๑๕, ๖๖, ๖๗, ๙๗, ๑๐๒ ริบของกลาง และเพิ่มโทษจำเลยที่ ๑ และที่ ๒ ตามกฎหมาย
จำเลยทั้งสามให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ ๑ มีความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครอง เพื่อจำหน่ายและพยายามจำหน่ายเฮโรอีนตามพระราชบัญญติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๑๕, ๒๖, ๖๗ ประกอบด้วยประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๐ จำเลยที่ ๒ และที่ ๓ มีความผิดฐานเป็นผู้ใช้ให้จำเลยที่ ๑ กระทำความผิดตามบทกฎหมายดังกล่าวประกอบด้วยประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๔ วรรคสอง ลงโทษจำเลยทั้งสามในความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายซึ่งมีโทษหนักที่สุดจำคุกคนละ ๖ ปี เพิ่มโทษจำเลยที่ ๑ กึ่งหนึ่งตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.๒๒๒ มาตรา ๙๗ เป็นจำคุกจำเลยที่ ๑ มีกำหนด ๙ ปี จำเลยทั้งสามให้การรับสารภาพชั้นสอบสวนเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้หนึ่งในสามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘ จำคุกจำเลยที่ ๑ มีกำหนด ๖ ปี จำเลยที่ ๒ และที่ ๓ จำคุกคนละ ๕ ปี ของกลางริบ
จำเลยทั้งสามอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ ๑ มีความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๑๕, ๖๗ จำเลยที่ ๒ และที่ ๓ มีความผิดฐานเป็นผู้ใช้ให้จำเลยที่ ๑ กระทำความผิดดังกล่าวตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๔ ให้จำคุกคนละ ๓ ปี จำเลยทั้งสามให้การรับสารภาพในชั้นสอบสวนเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาเป็นเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษ ให้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘ คนละหนึ่งในสาม คงจำคุกคนละ ๒ ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การกระทำของจำเลยที่ ๑ จะเป็นความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและพยายามจำหน่ายเฮโรอีนหรือไม่และจำเลยที่ ๒ ที่ ๓ จะมีความผิดฐานใช้ให้จำเลยที่ ๑ กระทำความผิดดังกล่าวหรือไม่ ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยที่ ๒ ที่ ๓ ซึ่งต้องขังอยู่ในเรือนจำกลางจังหวัดลพบุรีได้ใช้ให้จำเลยที่ ๑ ซื้อเฮโรอีนของกลางแล้วโยนข้ามกำแพงเรือนจำไปให้จำเลยที่ ๒ ที่ ๓ ยังจุดที่นัดหมายกันไว้ แต่เจ้าพนักงานเรือนจำมาเสียก่อนพิเคราะห์แล้วเห็นว่า ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๔คำว่า ” จำหน่าย ” หมายความว่า ขาย จ่าย แจก แลกเปลี่ยน ให้ การที่จำเลยที่ ๑ ซื่อเฮโรอีนตามที่จำเลยที่ ๒ ที่ ๓ ใช้วานแล้วโยนเฮโรอีนดังกล่าวข้ามกำแพงเรือนจำไปให้จำเลยที่ ๒ ที่ ๓ ยังจุดนัดหมายนั้น ถือได้ว่าเป็นการจ่ายแจกเฮโรอีนอันเป็นการจำหน่ายตามความหมายของกฎหมายแล้ว การกระทำของจำเลยที่ ๑ จึงเป็นความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและพยายามจำหน่ายเฮโรอีนและจำเลยที่ ๒ ที่ ๓ ย่อมมีความผิดฐานเป็นผู้ใช้ให้จำเลยที่ ๑ กระทำความผิดดังกล่าว
พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยทั้งสามมีความผิดตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นการกระทำของจำเลยเป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายซึ่งเป็นบทหนักที่สุด ให้จำคุกคนละ ๖ ปี จำเลยทั้งสามให้การรับสารภาพชั้นสอบสวนเป็นประโยชน์แก่การพิจารณามีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้หนึ่งในสามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘ ให้จำคุกคนละ ๔ ปี นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
