แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เดิมโจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยถมคูและเปิดทางน้ำให้โจทก์แล้ว โจทกืขอเพิ่มเติมฟ้องว่าเนื่องจากจำเลยขุดคูน้ำเป็นเหตุให้ต้นข้าวตาย เสียหาย 3600 บาทขอให้จำเลยร่วมกันใช้ ดังนี้ศาลอนุญาตให้เพิ่มเติมฟ้องได้เพราะคำฟ้องเพิ่มเติมนั้นเป็นเรื่องความเสียหายอันสืบเนื่องมาจากการละเมิดตามฟ้องเดิม ตาม ป.วิ.แพ่ง ม.179
ลำห้วยที่จำเลยขุดกั้นน้ำนั้นแม้จะเป็นที่สาธารณะ เมื่อโจทก์แสดงว่าโจทก์ก็ได้รับความเสียหายเป็นพิเศษเนื่องจากการกระทำโดยตรงของจำเลยดังนี้แล้ว โจทก์ก็มีสิทธิฟ้องจำเลยได้ ตาม วิ.แพ่ง ม.55
ปัญหาใดที่ทำให้คดีเสร็จไปทั้งเรื่องได้แล้ว คู่ความย่อมมีสิทธิจะฎีกาในปัญหาข้อนั้นได้ (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 19/2498)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าโจทก์เป็นเจ้าของนาหมายเลข ๑ และได้จับจองที่ดินหมายเลข ๒ จำเลยกับพวกสมคบกันขุดคูลึกกว่าระดับที่นาของโจทก์และยกคันดินกั้นน้ำห้วยบ่อชั้นมิให้น้ำไหลเข้าไปถึงนาโจทก์เป็นเหตุให้โจทก์มิได้ใช้น้ำทำนาตามปกติ ขอให้ศาลบังคับให้จำเลยถมคูที่ขุดและเปิดทางน้ำให้โจทก์
จำเลยปฏิเสธว่าการกระทำของจำเลยไม่เป็นเหตุให้โจทก์เสียหาย เพราะนาโจทก์ก็อยู่ทางเหนือน้ำ+ได้รับน้ำจากคูก่อนจำเลย และโจทก์ไม่มีสิทธิฟ้องขอให้ถมคูที่จำเลยขุด
ระหว่างทำแผนที่วิวาท โจทก์ยื่นคำร้องเพิ่มเติมฟ้องว่า เนื่องจากจำเลยกันน้ำตามฟ้องข้อ ๓ เป็นเหตุให้ต้นข้าวของโจทก์เสียหายประมาณ ๓๖๐๐ บาท ขอให้จำเลยร่วมกันใช้
จำเลยค้านว่าทำให้จำเลยเสียเปรียบไม่ควรอนุญาตและค่าเสียหายไม่เกิน ๑๕ บาท
ศาลชั้นต้นสั่งว่าคำร้องขอแก้ฟ้องของโจทก์เป็นกล่าวอ้างขึ้นใหม่ คนละประเด็นกับฟ้องเดิมไม่เกี่ยวข้อกัน ไม่อนุญาต
โจทก์อุทธรณ์คำสั่งนี้ทัน
ชั้นพิจารณาคู่ความรับกันว่าห้วยบ่อชั้นหรือบ่อลูกท่อเป็นทางน้ำสาธารณะ ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานแล้ววินิจฉัยว่าบ่อชั้นที่โจทก์ฟ้องเป็นทางสาธารณะ ผู้ใดปิดกั้นเป็นเหตุให้ผู้อื่นขาดประโยชน์ผู้นั้นก็หาใช่ผู้เสียหายไม่มีสิทธิฟ้อง พิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า
(๑) เพิ่มเติมฟ้องของโจทก์เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกันตาม ป.วิ.แพ่ง ม. ๑๗๙ อนุญาตให้เพิ่มเติมฟ้องได้
(๒) โจทก์ไม่ได้ใช้น้ำเข้านาโจทก์ได้รับความเสียหายเป็นพิเศษมีสิทธิฟ้องได้
พิพากษาคำพิพากษาศาลชั้นต้น อนุญาตให้โจทก์เพิ่มเติมฟ้องและให้จำเลยยื่นคำให้การแก้แล้วดำเนินกระบวนพิจารณาไปตามประเด็นแห่งคดีและพิพากษาใหม่
จำเลยฎีกาคัดค้านคำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ดังกล่าวทั้ง ๒ข้อ
ศาลฎีกาเห็นว่า
(๑) ปัญหาเรื่องอำนาจฟ้องนั้น ฟ้องโจทก์บรรยายไว้ชัดเจนว่าห้วยบ่อชั้นหรือบ่อลูกท่อผ่านที่นาของโจทก์ซึ่งโจทก์เคยได้รับน้ำจากลำห้วยนี้เป็นประโยชน์ในการทำนาบัดนี้จำเลยได้ขุดคูและปิดกั้นน้ำมิให้ไหลไปตามสภาพ เป็นเหตุให้โจทก์มิได้ใช้น้ำจากห้วยนี้ตามปกติซึ่งเป็นการเสียหายแก่โจทก์ เห็นว่าแม้ห้วยนี้จะเป็นห้วยสาธารณะเมื่อโจทก์แสดงว่าโจทก์ได้รับความเสียหายเป็นพิเศษเนื่องจากการกระทำโดยตรงของจำเลยดังนี้แล้ว โจทก์ก็มีสิทธิฟ้องจำเลยได้ตาม ป.วิ.แพ่ง ม.๕๕
(๒) ปัญหาเรื่องฟ้องเพิ่มเติมนั้น โดยที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกาเห็นว่าคดีเรื่องนี้ศาลชั้นต้นได้พิพากษาเสร็จมาแล้วทั้งเรื่อง คดีขึ้นมาสู่ศาลฎีกาในปัญหาข้อ ก.ม.เรื่องอำนาจฟ้องอันเป็นปัญหาที่ทำให้คดีเสร็จไปทั้งเรื่องได้แล้ว โจทก์ย่อมมีสิทธิที่จะฎีกาในปัญหาข้อนี้ได้ด้วย และเห็นว่าคำฟ้องเพิ่มเติมของโจทก์นั้นเป็นเรื่องความเสียหายอันสืบเนื่องมาจากการละเมิดตามฟ้องเดิมของโจทก์นั่นเอง หาใช่เป็นเรื่องใหม่คนละประเด็นไม่
พิพากษายืน
