คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3411/2534

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

สินค้า 3 รายการที่โจทก์นำเข้าคือ เครื่องอัดก๊าซแอมโมเนียหรือคอมเพรสเซอร์ อุปกรณ์ประกอบเครื่องทำความเย็นหรือเพลทฟรีสเชอร์และเครื่องปั๊มน้ำยาแอมโมเนีย ยังไม่อาจถือได้ว่าเป็นเครื่องทำความเย็นที่สมบูรณ์แล้ว เพราะคงมีส่วนสำคัญส่วนเดียวคือคอมเพรสเซอร์ ส่วนคอนเดนเซอร์และอีวาปอเรเตอร์ ซึ่งเป็นส่วนสำคัญอีก 2 อย่างนั้นโจทก์มิได้นำเข้ามาด้วย จึงไม่ใช่สินค้าที่สมบูรณ์แล้ว ดังนั้น จำเลยจึงไม่อาจเรียกเก็บอากรในพิกัดอัตราอากรขาเข้าประเภทที่ 8418.69(1) เครื่องทำความเย็นที่สมบูรณ์แล้วได้โจทก์ชอบที่จะเสียอากรตามพิกัดอัตราอากรขาเข้าประเภทที่ 8414.30(1)ที่ 8418.99(2) และที่ 8413.81 ตามลำดับเท่านั้น.

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์สั่งซื้อสินค้าและนำเข้ามาในราชอาณาจักรโดยยื่นใบขนสินค้าขาเข้าและแบบแสดงรายการการค้า สินค้ารายการที่ 1 เครื่องอัดก๊าช แอมโนเนีย สำแดงรายการเสียภาษีในพิกัดประเภทที่ 8414.30(1) อัตราอากรร้อยละ 30 ของราคา รายการที่ 2อุปกรณ์ประกอบเครื่องทำความเห็น พิกัดประเภทที่ 8418.99(2)อัตราอากร ร้อยละ 35 ของราคา รายการที่ 3 เครื่องปั๊มน้ำยาแอมโนเนียพิกัดประเภทที่ 8413.81 อัตราอากรร้อยละ 20 ของราคา พนักงานเจ้าหน้าที่ของจำเลยตรวจ สอบในขนสินค้าของโจทก์แล้ว ให้โจทก์แก้ไขสำแดงพิกัดอัตราศุลกากรสินค้าทั้ง 3 รายการกว่า เป็นพิกัดประเภทที่ 8418.69(1) อัตราอากรร้อยละ 60 ของราคา ทำให้โจทก์ต้องเสียเงินค่าภาษีอากรเพิ่มขึ้น 1,045,662 บาท รวมเป็นเงินทั้งสิ้น2,180,234 บาท ขอให้พิพากษาว่าสินค้าโจทก์ตามรายการที่ 1, 2 และ 3เป็นของตามพิกัดประเภทที่ 8414.99 (2) และ 8415.01 ตามลำดับมิใช่จัดอยู่ในพิกัด 8418.69(1) กับคืนเงินแก่โจทก์ 1,045,662 บาทพร้อมดอกเบี้ย
จำเลยให้การว่า โจทก์ได้สำแดงชนิดของสินค้าประเภทพิกัดและอัตราศุลกากรสินค้ารายการที่โจทก์นำเข้าเป็นเครื่องทำความเย็นที่ใช้ในการอุตสาหกรรมที่โจทก์นำเข้าโดยถอดแยกออกจากกัน เพื่อความสะดวกในการบรรจุการขนถ่าย สินค้าแต่ละรายการมีสภาพเป็นชุดทั้งเป็นชุดที่ครบสมบูรณ์หรือสำเร็จแล้ว สามารถนำมาประกอบเข้าด้วยกันเป็นเครื่อง ทำความเย็นได้ทันที จึงถือว่าสินค้าทั้งสามรายการเป็นเครื่องทำความเย็น จัดเข้าประเภทพิกัดที่ 8418.69(1) อัตราอากรร้อยละ 60 การประเมินชอบแล้ว ขอให้ยกฟ้อง
ศาลภาษีอากรกลางพิพากษาว่า สินค้ารายการที่ 1 จัดอยู่ในประเภทพิกัดที่ 8414.30(1) อัตราอากรร้อยละ 30 ของราคา สินค้ารายการที่ 2 จัดอยู่ในประเภทพิกัดที่ 8418.99(2) อัตราอากรร้อยละ 35 ของราคา และสินค้ารายการที่ 3 จัดอยู่ในประเภทพิกัดที่ 8413.81อัตราอากรร้อยละ 20 ของราคา ให้จำเลยคืนเงินเฉพาะ ค่าอากรขาเข้าที่จำเลยเรียกไว้เกินแก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันฟ้องจนถึงวันชำระเสร็จ โดยยอดอากรขาเข้าที่ต้องคืนนั้นต้องไม่เกินกว่า 1,045,662 บาท คำขออื่นให้ยก
จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีภาษีอากรวินิจฉัยว่า ประเด็นจะต้องวินิจฉัยคือการประเมินของพนักงานเจ้าหน้าที่ของจำเลยชอบหรือไม่ ในประเด็นดังกล่าวมีปัญหาว่าสินค้า 3 รายการดังกล่าวจัดอยู่ในพิกัดประเภทใดโจทก์นำสืบว่ารายการที่ 1 เครื่องอัดก๊าซแอมโนเนีย หรือคอมเพรสเซอร์อยู่ในพิกัดประเภทที่ 8414.30(1) รายการที่ 2 อุปกรณ์ประกอบเครื่องทำความเย็นหรือเพลทฟรีสเซอร์ อยู่ในพิกัดประเภท 8418.99(2)และรายการที่ 3 ปั๊ม อยู่ในพิกัดประเภท 8413.81 พิกัดทั้ง 3 ประเภทกำหนดไว้สำหรับสินค้าแต่ละอย่างดังกล่าวโดยเฉพาะอยู่แล้ว โจทก์จึงต้องเสียอากรในพิกัดประเภทดังกล่าว แต่จำเลยนำสืบว่าสินค้าทั้ง 3 รายการ มีสภาพเป็นชุดที่ครบสมบูรณ์แล้ว จึงเรียกเก็บอากรรวมกันในอัตราที่ถือเสมือนว่าเป็นสิ่งประกอบมาสมบูรณ์แล้ว ในพิกัดประเภทที่ 8418.69(1) ปัญหาที่จะต้องหยิบยกขึ้นวินิจฉัยคือสินค้าทั้ง 3 รายการ จัดอยู่ในพิกัดประเภทที่ 8418.69(1) เครื่องทำความเย็นอันจะต้องเสียอากรร้อยละ 60 ของราคาหรือไม่ จำเลยมีพยานมาเบิกความ 3 ปากคือ นายสุวิทย์ นายอลงกต และนายสมยศ พยาน2 ปากแรกซึ่งเป็นเจ้าพนักงานผู้ประเมินอากรเบิกความว่า สินค้าทั้งสามรายการสามารถนำมาประกอบเข้าด้วยกันเป็นเครื่องทำความเย็นครบชุดสมบูรณ์ แต่นายสมยศเบิกความว่า อุปกรณ์สำคัญของเครื่องทำความเย็นโดยทั่วไปจะต้องมีคอมเพรสเซอร์ คอนเดนเซอร์ และอีวาปอเรเตอร์ โดยคอมเพรสเซอร์ จะเป็นตัวปั๊มน้ำยาที่อยู่ในสภาพของก๊าซเข้าไปยังตัวคอนเดนเซอร์ ซึ่งจะทำ ให้ น้ำยาเปลี่ยนสภาพจากก๊าซเป็นของเหลว แล้วจะมีตัวปั๊มสูบแอมโนเนีย เข้าไปยังเพลทหรีสเซอร์ ซึ่งเป็นตัวทำความเย็นดูดเอาความร้อนจากวัตถุที่ต้องการแช่ ให้แข็ง เมื่อเพลทฟรีสเซอร์รับความร้อน น้ำยาที่อยู่ในระบบนั้นได้รับความร้อน ก็จะถูกดูดกลับไปที่คอมเพรสเซอร์ เพื่อปั๊มน้ำยากลับเข้าไปในคอนเดนเซอร์ใหม่อีกเป็นวงจร ส่วนอีวาปอเรเตอร์ ซึ่งพยานเบิกความว่าเป็นส่วนสำคัญ แต่พยานมิได้เบิกความว่าทำหน้าที่อย่างไร อย่างไรก็ตาม พยานปากนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญของจำเลยเกี่ยวกับการวินิจฉัยปัญหาประเภทของสินค้าพิพาท โดยพยานสำเร็จการศึกษาจากสถานบัน เทคโนโลยีพระจอมเกล้าสาขาวิศวกรรมอุตสาหกรรม และปริญญาโทจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยตั้งแต่ปี 2527 และเข้ารับราชการกับจำเลยตลอดมา คำเบิกความของพยานดังกล่าวย่อมมีน้ำหนักว่าพยาน 2 ปากแรก ซึ่งเป็นเพียงเจ้าพนักงานทำหน้าที่ประเมินอากรเท่านั้น จึงต้องฟังพยานปากนี้เป็นหลักข้อเท็จจริงฟังได้ว่า สินค้า 3 รายการ ยังไม่อาจถือได้ว่าเป็นเครื่องทำความเย็นที่สมบูรณ์แล้ว เพราะคงมีส่วนสำคัญส่วนเดียวคือคอมเพรสเซอร์ ส่วนคอนเดนเซอร์และอีวาปอเรเตอร์ ซึ่งเป็นส่วนสำคัญอีก 2 อย่างนั้น โจทก์มิได้นำเข้ามาด้วย จึงไม่ใช่สินค้าที่สมบูรณ์แล้ว ดังนั้น จำเลยจึงไม่อาจเรียกเก็บอากร ในพิกัดอัตราอากรขาเข้าประเภทที่ 8418.69 (1) เครื่องทำความเย็นที่สมบูรณ์แล้วได้ โจทก์ชอบที่จะเสียอากรตามพิกัดอัตราอากรขาเข้าประเภทที่กำหนดไว้เฉพาะสินค้าแต่ละประเภท คือ ประเภทที่ 8414.30 (1)ที่ 8418.99 (2) และที่ 8413.81 ตามลำดับเท่านั้น
พิพากษายืน.

Share