แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีที่ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดตาม มาตรา 249,53 ให้จำคุก 20 ปี และศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยผิดตาม มาตรา249,53 เช่นเดียวกับศาลชั้นต้น แต่แก้อัตราโทษเป็นจำคุกจำเลยไว้เพียง 6 ปีและลดตามมาตรา 59 อีกคงเหลือโทษจำคุกเพียง 4 ปี เช่นนี้เป็นการแก้มาก ฎีกาได้ไม่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 (ประชุมใหญ่)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันใช้วัตถุมีคม ไม้ และเหล็กตะไบสามเหลี่ยมฆ่านายเปล่งตายโดยเจตนาด้วยการแสดงความดุร้าย ขอให้ลงโทษตามมาตรา 249, 250, 63
นายเหล็งต่อสู้ว่าได้ทำร้ายนายเปล่งตาย โดยป้องกันตัวและทรัพย์พอสมควรแก่เหตุ นายจรูญปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่านายเหล็งจำเลยที่ 1 ผู้เดียวทำร้ายนายเปล่งตายโดยเจตนาโดยผู้ตายมิได้ต่อสู้ แต่เนื่องจากผู้ตายลักไก่จำเลย จำเลยจึงป้องกันทรัพย์แต่การกระทำของจำเลยเกินสมควรแก่เหตุ พิพากษาว่านายเหล็งจำเลยผิดตามมาตรา 249, 53 ให้จำคุกไว้ 20 ปี ส่วนนายจรูญให้ยกฟ้องปล่อยตัวไป
นายเหล็งจำเลยที่ 1 ผู้เดียวอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าพฤติการณ์ที่จำเลยทำร้ายผู้ตายซ้ำ ๆ กันนั้นได้ชื่อว่าเป็นการป้องกันเกินกว่าเหตุ ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่ามีความผิดตามกฎหมายอาญา มาตรา 249, 53 ชอบแล้ว แต่ใช้ดุลพินิจกำหนดโทษจำคุกจำเลยถึง 20 ปีนั้นแรงไปเพราะจำเลยมิได้เป็นฝ่ายก่อเหตุ เมื่อเกิดเหตุแล้วจำเลยก็รายงานเหตุการณ์ต่อเจ้าหน้าที่ตลอดมา สมควรกำหนดโทษจำเลยให้เบาลง พิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลย 6 ปี ปรานีตามมาตรา 59 คงให้จำคุก 4 ปี
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น นายเหล็งจำเลยที่ 1 ฎีกาขอให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลฎีกาได้ประชุมใหญ่และเห็นว่าคดีนี้ไม่ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 ส่วนข้อที่นายเหล็งฎีกาว่าการกระทำของจำเลยไม่เกินสมควรแก่เหตุนั้น ตามคำให้การของจำเลยเองในชั้นสอบสวนว่าได้ใช้ไม้ด้ามจอบตีคนร้ายตกจากคันนาแล้วตีซ้ำอีกหลายที่จนไม้ด้ามจอบหักแล้วยังใช้เหล็กตะไบสามเหลี่ยมปลายแหลมแทงซ้ำอีกหลายที โดยคนร้ายมิได้ต่อสู้อย่างใด ศาลล่างวินิจฉัยว่าการกระทำของจำเลยเป็นการเกินสมควรแก่เหตุนั้นชอบแล้วส่วนที่โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตามศาลชั้นต้นโดยมิได้คัดค้านว่าการกระทำของจำเลยไม่เป็นการป้องกันนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าศาลอุทธรณ์กำหนดโทษจำเลยไว้ชอบแล้ว พิพากษายืน
