คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3360/2529

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

พระราชกฤษฎีกา ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการลดอัตราและยกเว้นภาษีการค้า (ฉบับที่54) พ.ศ.2517 บัญชีท้ายพระราชกฤษฎีกาบัญชีที่ 1 หมวด 4 บัญญัติว่า ‘หมวด 4 วัตถุก่อสร้างและเครื่องเรือน (1) ฯลฯ (6) กลอน บานพับ คานเหล็กเหล็กฉากผลิตภัณฑ์โลหะใด ๆ ที่มิได้ผลิตจากสินค้าตาม (4)’ กลอน บานพับ คานเหล็ก เหล็กฉาก เป็นวัตถุที่ทำขึ้นเพื่อใช้ในการก่อสร้าง แต่หาใช่เป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องใช้ในการก่อสร้างทุกรายไม่ผลิตภัณฑ์โลหะที่บัญญัติต่อท้ายกลอน บานพับ คานเหล็กและเหล็กฉากดังกล่าวก็ต้องมีลักษณะทำนองเดียวกัน กล่าวคือ ไม่ต้องเป็นสิ่งจำเป็นต่อการก่อสร้างจนถึงแก่จะขาดเสียมิได้ด้วย ทองเหลืองรูปตัวทีใช้สำหรับทำคิ้วพื้นหินขัดสามารถแบ่งพื้นหินขัดออกเป็นแผ่น ๆ ป้องกันมิให้พื้นแตกเป็นทางยาวข้ามแผ่นได้ และทองเหลืองรูปตัวแอลใช้ทำขอบของขั้นบันไดหินขัด ก็หุ้มขอบบันไดมิให้แตกและสึกกร่อนง่าย ทองเหลืองดังกล่าวจึงเป็นวัตถุที่ทำขึ้นเพื่อใช้ในการก่อสร้างการที่ใช้ประกอบเข้าแล้วทำให้เกิดความสวยงามด้วยก็เป็นลักษณะของวัตถุก่อสร้างทั่ว ๆ ไปนั่นเอง ฟังไม่ได้ว่าทองเหลืองดังกล่าวเป็นเพียงสิ่งประดับ ดังนี้ทองเหลืองรูปตัวทีและตัวแอลย่อมเป็นผลิตภัณฑ์โลหะอันเป็นวัตถุก่อสร้างตามหมวด 4(6) แห่งบัญชีที่ 1 ท้ายพระราชกฤษฎีกาฯ พ.ศ.2517 และเมื่อเป็นสินค้าตามบัญชีที่ 1 แล้วย่อมไม่ได้รับยกเว้นภาษีการค้าตามมาตรา 5(8) จึงต้องเสียภาษีการค้าในอัตราร้อยละ 7 ตามประเภทการค้า 1 ชนิด 1 (ก) ในบัญชีอัตราภาษีการค้า ท้ายหมวด 4 ลักษณะ 2 แห่งประมวลรัษฎากร

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ทำการค้าและผลิตภัณฑ์สินค้าทองเหลืองรูปตัวทีและตัวแอล โจทก์ได้รับแจ้งการประเมินจากเจ้าพนักงานประเมินภาษีการค้าว่าโจทก์เสียภาษีการค้าไว้ผิดอัตรา จึงประเมินให้โจทก์เสียภาษีการค้าเพิ่มเติมเบี้ยปรับ เงินเพิ่ม และภาษีบำรุงเทศบาล โจทก์ยื่นอุทธรณ์การประเมิน คณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ได้วินิจฉัยอุทธรณ์ของโจทก์ว่า สินค้าทองเหลืองรูปตัวทีและตัวแอลเข้าลักษณะเป็นสินค้าตามหมวด ๔(๖) แห่งบัญชีที่ ๑ ท้ายพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการลดอัตราและยกเว้นภาษีการค้า (ฉบับที่ ๕๙) พ.ศ. ๒๕๑๗ ต้องเสียภาษีการค้าในอัตราร้อยละ ๗ ของรายรับโจทก์เห็นว่าคำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ไม่ชอบด้วยกฎหมายสินค้าทองเหลืองรูปตัวทีและตัวแอลไม่ใช่ผลิตภัณฑ์โลหะที่เป็นของใช้สำเร็จรูปแต่อย่างใดเป็นทองเหลืองเส้นยาว ๆ เป็นรูปสมมุติยังใช้เป็นของสำเร็จรูปอย่างใด ๆ ไม่ได้ ต้องเอามาใช้ประกอบกับสิ่งอื่น ๆ เป็นต้นว่านำไปฝังเป็นลวดลายในพื้นหรือฝาผนังที่ทำด้วยหินขัด ให้เกิดความสวยงาม หรือฝังลงในเครื่องเฟอร์นิเจอร์ที่ทำด้วยไม้ หรือนำไปหุ้มขั้นบันไดทำให้ขั้นบันไดสวยงามหาใช่เป็นวัตถุก่อสร้างดังเจ้าพนักงานประเมินและคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ได้วินิจฉัยว่าเป็นสินค้าาตาม หมวด ๔(๖) แห่งบัญชีที่ ๑ ท้ายพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ ๕๔) พ.ศ. ๒๕๑๗ ไม่ เพราะคำว่า กลอนคานเหล็ก เหล็กฉาก ผลิตภัณฑ์ใด ๆ ที่มิได้ผลิตจากสินค้าตาม (๔) หมายถึงผลิตภัณฑ์ที่สำเร็จรูป สินค้าของโจทก์เป็นสินค้าที่ไม่มีรายการใด ๆ ระบุไว้ในบัญชีที่ ๑ บัญชีที่ ๒บัญชีที่ ๓ เมื่อนำเข้าในราชอาณาจักรต้องเสียภาษีการค้าร้อยละ ๑.๕ ของรายรับ ตามมาตรา ๗ แห่งพระราชกฤษฎีกาดังกล่าว ฉะนั้นเมื่อสินค้าที่โจทก์ผลิตขึ้นจำหน่ายในประเทศจึงไม่ต้องเสียภาษีการค้า ขอให้ศาลพิพากษาเพิกถอนการประเมินของเจ้าพนักงานประเมินและเพิกถอนคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์
จำเลยทั้งสี่ให้การทำนองเดียวกันว่า สินค้าของโจทก์เข้าลักษณะเป็นวัตถุก่อสร้างตามบัญชีที่ ๑ หมวด ๔(๖) ท้ายพระราชกฤษฎีกา ฯ (ฉบับที่ ๕๔) พ.ศ. ๒๕๑๗ ต้องเสียภาษีการค้าในอัตราร้อยละ ๗ ของรายรับสำหรับการขายในราชอาณาจักร โจทก์ยื่นแบบแสดงรายการและเสียภาษีการค้าไว้ในอัตราร้อยละ ๑.๕ จึงไม่ถูกต้องครบถ้วย ฉะนั้นคำสั่งของเจ้าพนักงานประเมินและคำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ที่ให้โจทก์ชำระภาษีการค้าเพิ่มเติมจึงชอบด้วยกฎหมายแล้ว ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้เพิกถอนการประเมินของเจ้าพนักงานประเมินและคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์
จำเลยทั้งสี่ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า พระราชกฤษฎีกา ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการลดอัตราและยกเว้นภาษีการค้า (ฉบับที่ ๕๔) พ.ศ. ๒๕๑๗ บัญชีท้ายพระราชกฤษฎีกา บัญชีที่ ๑ หมวด ๔ บัญญัติว่า “หมวด ๔ วัตถุก่อสร้างและเครื่องเรือน(๑) ฯลฯ (๖) กลอน บานพับ คานเหล็ก เหล็กฉาก ผลิตภัณฑ์โลหะใด ๆ ที่มิได้ผลิตจากสินค้าตาม (๔)” สำหรับสินค้าตาม (๔) ได้แก่ เหล็กเส้นและลวดเหล็ก เห็นว่ากลอน บานพับ คานเหล็ก เหล็กฉาก เป็นวัตถุที่ทำขึ้นเพื่อใช้ในการก่อสร้าง แต่หาใช่เป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องใช้ในการก่อสร้างทุกรายไม่ เช่น การก่อสร้างอาคารบางรายอาจใช้กุญแจลูกบิดโดยมิได้ใช้กลอน หรืออาจก่อสร้างโดยไม่ใช้เหล็กฉากก็ได้ ผลิตภัณฑ์โลหะที่บัญญัติต่อท้ายกลอน บานพับ คานเหล็กและเหล็กฉากดังกล่าวก็ต้องมีลักษณะทำนองเดียวกันกล่าวคือ ไม่ต้องเป็นที่จำเป็นต่อการก่อสร้างจนถึงแก่จะขาดเสียมิได้ด้วยทองเหลืองรูปตัวทีใช้สำหรับทำคิ้วพื้นหินขัด ส่วนทองเหลืองรูปตัวแอลใช้ทำขอบของขั้นบันไดหินขัด เห็นได้ว่า ทองเหลืองรูปตัวทีและตัวแอลเป็นวัตถุที่ทำขึ้นเพื่อใช้ในการก่อสร้าง แม้การเทพื้นหินขัดจะไม่ใช้ทองเหลืองรูปตัวทีตัวแอลก็ได้ก็ไม่ทำให้ขาดลักษณะเป็นวัตถุก่อสร้างไป ที่พยานโจทก์เบิกความว่า ทองเหลืองรูปตัวทีและตัวแอลใช้เพียงเป็นสิ่งประดับพื้นและขั้นบันไดหินขัดหรือประดับเฟอร์นิเจอร์นั้น เห็นว่า อย่างน้อยทองเหลืองรูปตัวทีสามารถแบ่งพื้นหินขัดออกเป็นแผ่น ๆ ป้องกันมิให้พื้นแตกเป็นทางยาวข้ามแผ่นได้ และทองเหลือรูปตัวแอลก็หุ้มขอบบันไดมิให้แตกและสึกกร่อนง่าย จึงเป็นประโยชน์แก่สิ่งก่อสร้างและการที่ใช้ประกอบเข้าแล้วทำให้เกิดความสวยงามด้วยก็เป็นลักษณะของวัตถุก่อสร้างทั่ว ๆ ไปนั่นเอง ฟังไม่ได้ว่าทองเหลืองดังกล่าวเป็นเพียงสิ่งประดับ ศาลฎีกาเห็นว่า ทองเหลืองรูปตัวทีและตัวแอลที่โจทก์ผลิตจำหน่ายเป็นผลิตภัณฑ์โลหะอันเป็นวัตถุก่อสร้างตามหมวด ๔(๖) แห่งบัญชีที่ ๑ ท้ายพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการลดอัตราและยกเว้นภาษีการค้า (ฉบับที่ ๕๔) พ.ศ. ๒๕๑๗ และเมื่อเป็นสินค้าตามบัญชีที่ ๑ แล้วย่อมไม่ได้รับยกเว้นภาษีการค้าตามมาตรา ๕(๘) ของพระราชกฤษฎีกาดังกล่าว จึงต้องเสียภาษีการค้าในอัตราร้อยละ ๗ ตามประเภทการค้า ๑ ชนิด ๑(ก) ในบัญชีอัตราภาษีการค้า ท้ายหมวด ๔ลักษณะ ๒ แห่งประมวลรัษฎากร การประเมินของเจ้าพนักงานประเมินและคำวินิจฉัยอุทธรณ์จึงชอบแล้ว
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

Share