แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยคลอดบุตรแล้วเป็นโรคบ้าเลือดมีอาการผิดปกติไปจากคนธรรมดาคุ้มดีคุ้มร้าย ซึ่งถือว่าเป็นโรคจิตหรือจิตฟั่นเฟือนบางขณะไม่มีความรู้สึกผิดชอบเยี่ยงบุคคลธรรมดา แต่ยังสามารถรู้ผิดชอบอยู่บ้างหรือยังสามารถบังคับตนเองได้บ้าง จำเลยจึงต้องรับผิดดังที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 65 วรรคสอง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยจับเด็กชายสะรีโยนทิ้งลงในบ่อน้ำจนจมน้ำตายโดยเจตนาฆ่า ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288
จำเลยให้การว่า จำเลยทำผิดในขณะที่จิตใจไม่ปกติ ไม่อาจรู้สึกผิดชอบชั่วดีได้ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่าจำเลยได้ฆ่าเด็กชายสะรีโดยเจตนาในขณะที่มีสติดี ให้จำคุก 15 ปีตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 ลดมาตราส่วนโทษให้กึ่งหนึ่งตามมาตรา 75 จำคุก 8 ปี 6 เดือน จำเลยให้การรับสารภาพชั้นสอบสวนลดให้ตามมาตรา 78 อีก 1 ใน 3 คงจำคุก 5 ปี
จำเลยอุทธรณ์ขอให้ยกฟ้องหรือลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 65 วรรค 1 และรอการลงโทษจำเลยหรือให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 75 ประกอบด้วยมาตรา 74
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ขณะกระทำผิด จำเลยมีความรู้สึกผิดชอบน้อยกว่าบุคคลธรรมดา และยังมีความรู้สึกผิดชอบอยู่บ้าง ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 65 วรรค 2 จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288และ 65 วรรค 2 ลดมาตราส่วนโทษให้แก่จำเลยตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 75 แล้ว คงจำคุกจำเลย 2 ปี และลดให้ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 อีก 1 ใน 3 คงลงโทษจำคุกจำเลย 1 ปี 4 เดือน
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
ศาลฎีกาเห็นว่า ขณะที่จำเลยฆ่าเด็กชายสะรีนั้น จำเลยมีโรคจิตแต่ยังสามารถรู้ผิดชอบอยู่บ้างหรือยังสามารถบังคับตนเองได้บ้าง ดังที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 65 วรรค 2
พิพากษายืน ยกฎีกาโจทก์
