แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์เป็นลูกจ้างทดลองงานของจำเลย มีข้อตกลงกำหนดให้โจทก์ทดลองปฏิบัติงานเป็นระยะเวลา 180 วัน หากผลงานเป็นที่พอใจโจทก์จะได้รับการบรรจุเป็นพนักงานประจำ สัญญานี้ไม่ใช่เป็นการจ้างที่ไม่มีกำหนดระยะเวลาตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 582เมื่อสัญญามีข้อตกลงให้สิทธิจำเลยที่จะขอเลิกสัญญาโดยบอกล่าวล่วงหน้า1 วัน จึงเป็นข้อตกลงที่มีผลบังคับได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยจ้างโจทก์เป็นลูกจ้างทดลองงาน ระหว่างทดลองงานจำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยไม่บอกกล่าวล่วงหน้า ขอให้จำเลยจ่ายสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า
จำเลยให้การว่า โจทก์จำเลยมีข้อตกลงตามสัญญาจ้างทดลองงานว่าจำเลยมีสิทธิขอเลิกจ้างได้โดยแจ้งให้ทราบล่วงหน้า 1 วัน จำเลยได้บอกกล่าวแก่โจทก์ตามสัญญาแล้วขอให้ยกฟ้อง
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 582 ใช้บังคับเฉพาะกรณีการจ้างที่มิได้กำหนดระยะเวลา หากนายจ้างเลิกจ้างก็ต้องบอกกล่าวล่วงหน้าเมื่อถึงกำหนดจ่ายสินจ้างคราวใดคราวหนึ่งเพื่อให้เป็นผลเลิกสัญญาเมื่อถึงกำหนดจ่ายสินจ้างคราวถัดไปเมื่อข้อเท็จจริงได้ความว่าโจทก์เป็นเพียงลูกจ้างทดลองงานของจำเลยซึ่งมีข้อตกลงกำหนดให้โจทก์ทดลองปฏิบัติงานเป็นระยะเวลา 180 วัน หากผลงานเป็นที่พอใจโจทก์จึงจะได้รับการบรรจุเป็นพนักงานประจำของจำเลยต่อไป สัญญาที่จำเลยจ้างโจทก์เป็นลูกจ้างทดลองงานนี้ไม่ใช่เป็นการจ้างที่ไม่มีกำหนดระยะเวลาตามมาตรา 582 เมื่อสัญญามีข้อตกลงให้สิทธิจำเลยที่จะขอเลิกสัญญาโดยบอกกล่าวล่วงหน้า 1 วัน ข้อตกลงดังกล่าวย่อมมีผลบังคับได้หาเป็นโมฆะไม่ จำเลยได้บอกกล่าวล่วงหน้าตามสัญญาและได้จ่ายสินจ้างล่วงหน้า 1 วันให้แก่โจทก์แล้วจึงเป็นผลให้สัญญาเลิกกัน จำเลยไม่ต้องจ่ายสินจ้างแก่โจทก์เนื่องจากเลิกจ้างโดยมิได้บอกกล่าวล่วงหน้าตามมาตรา 582
พิพากษายืน
