แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อผู้ตายซึ่งเป็นคนร้ายได้วิ่งหนีออกจากบ้านจำเลยไปภยันตรายที่จำเลยจะต้องป้องกันนั้นได้ผ่านพ้นไปแล้ว การที่จำเลยถือไม้ไล่ตามผู้ตายไปไกลจากบ้านจำเลยถึง 60 เมตร แล้วได้ใช้ไม้ยาวประมาณ 1 เมตร ตีผู้ตายจนถึงแก่ความตาย ทั้ง ๆ ที่ไม่ปรากฏว่าผู้ตายต่อสู้หรือมีอาวุธ เช่นนี้ จำเลยมีความผิดฐานฆ่าผู้ตายโดยเจตนา
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสี่ฐานฆ่าผู้ตายโดยเจตนาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83, 288 และริบไม้ท่อนของกลาง
จำเลยที่ 1 ให้การต่อสู้อ้างเหตุป้องกัน
จำเลยที่ 2 ถึงที่ 4 ให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 ประกอบด้วยมาตรา 69 ลงโทษจำคุก 4 ปี ลดโทษกึ่งหนึ่ง คงจำคุก 2 ปี โทษจำคุกรอการลงโทษไว้ 2 ปี โดยให้จำเลยที่ 1 ไปรายงานตัวต่อจ่าศาลทุก 3 เดือนเป็นเวลา 1 ปี ริบไม้ของกลาง ยกฟ้องจำเลยที่ 2 ถึงที่ 4
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288 ลงโทษจำคุก 16 ปี ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 8 ปี นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า วันและเวลาเกิดเหตุ ขณะที่จำเลยที่ 1 นอนอยู่บ้านกับภรรยาและบุตรได้ยินเสียงคนขึ้นบ้าน จึงลุกขึ้นมาเปิดประตูเห็นคนยืนอยู่ที่เชิงบันไดบ้านจำเลยที่ 1 ร้องขึ้นว่าขโมย แล้วคว้าไม้ที่ใช้หนุนเกวียนซึ่งยาวประมาณ 1 เมตร วิ่งไล่ตามไประหว่างไล่ตามพบจำเลยที่ 2 ถึงที่ 4 จึงได้ร้องบอกให้ช่วยจับขโมยด้วย เมื่อไล่ไปทันคนร้ายที่คอกหมูของบ้านนางแก้วและคนร้ายไม่สามารถหลบหนีได้อีก จำเลยที่ 1จึงได้ใช้ไม้ที่นำติดตัวมาตีคนร้าย คอกหมูดังกล่าวนี้ห่างจากบ้านจำเลยที่ 1 ประมาณ 60 เมตร เห็นว่าเมื่อผู้ตายซึ่งเป็นคนร้ายที่ยืนอยู่เชิงบันไดบ้านของจำเลยที่ 1ได้วิ่งหนีออกจากบ้านจำเลยที่ 1 ไปเช่นนี้ ภยันตรายที่จำเลยที่ 1 จะต้องป้องกันนั้นได้ผ่านไปแล้ว การที่จำเลยที่ 1 ถือไม้ไล่ตามผู้ตายไปถึงคอกหมูบ้านนางแก้วซึ่งอยู่ไกลจากบ้านจำเลยที่ 1 ถึง 60 เมตร และไม่มีภยันตรายที่จำเลยที่ 1 จำต้องป้องกันอีกแต่จำเลยที่ 1 ได้ใช้ไม้ยาวประมาณ 1 เมตร ตีผู้ตายทั้ง ๆ ที่ไม่ปรากฏว่าผู้ตายต่อสู้หรือมีอาวุธ เช่นนี้ จำเลยที่ 1 มีความผิดฐานฆ่าผู้ตายโดยเจตนา ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยที่ 1 นั้นชอบแล้ว ฎีกาจำเลยที่ 1 ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน
