แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อโจทก์ไม่มีพยานสืบให้เห็นว่าจำเลยเป็นผู้ทำเลียนแบบเครื่องหมายการค้า (ฉลากปิดขวดสุราของกรมโรงงานอุตสาหกรรม)ก็ลงโทษจำเลยตาม มาตรา 237 ไม่ได้แต่ของกลางต้องริบตาม มาตรา239
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องและร้องขอแก้ฟ้องว่าจำเลยได้บังอาจเลียนแบบอย่างในเครื่องหมายการค้าของโรงงานสุรากรมโรงงานอุตสาหกรรม ซึ่งได้จดทะเบียนตามกฎหมายแล้ว เหตุเกิดตำบลคลองมหานาค จังหวัดพระนครขอให้ลงโทษตาม กฎหมายอาญา มาตรา 237 และสั่งริบของกลาง
จำเลยต่อสู้ว่ามิได้เจตนาบังอาจกระทำผิดฟ้องโจทก์เคลือบคลุม
ศาลชั้นต้นฟังว่าฟ้องของโจทก์ไม่เคลือบคลุมแต่โจทก์ไม่มีพยานสืบแสดงว่าจำเลยเป็นผู้ทำเลียน รูปคดียังลงโทษจำเลยไม่ได้ พิพากษาว่าจำเลยยังไม่มีความผิด ให้ยกฟ้องโจทก์ แต่ให้ริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่าฟ้องโจทก์ไม่เคลือบคลุม ส่วนข้อที่จำเลยว่าสุราของกลางไม่ควรริบนั้น เห็นว่าเมื่อศาลอุทธรณ์ฟังว่าสลากของกลางประดิษฐ์ขึ้นเพื่อเลียนแบบฉลากของโรงงานสุราบางยี่ขันของกรมโรงงานอุตสาหกรรมเพื่อให้ผู้ซื้อหลงว่าสุรา 28 ดีกรีของโรงงานสุราอุทัยธานีเป็นสุราของโรงงานสุราบางยี่ขันของกรมโรงงานอุตสาหกรรมนั้น ตาม กฎหมายอาญา มาตรา 239 ก็บัญญัติไว้ให้ริบจนสิ้น
พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ยกฎีกาจำเลย
