แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
รับรองณี่มรฎกความรับผิดชอบของผู้รับมรฎกโอนมรฎกโดยสมยอม
ย่อยาว
พ. สามี ย. แลเปนบิดา ท. ได้เปนณี่เงินโจทย์ พ.ตายมีที่ดินเป็นมรฎกอยู่แปลงหนึ่ง ย. ได้รับรองกับโจทย์ว่าจะใช้ณี่แทน พ. แลได้ผ่อนใช้ณี่ให้โจทย์บ้างแล้ว โจทย์จึงไม่ได้ฟ้องภายใน ๑ ปี ย. ขอโอนรับมรฎกที่ดินแล้วโอนยกให้เปนสิทธิแก่ ท. ก่อนโจทย์ฟ้องคดีนี้ ๘ เดือนโจทย์นำยึดที่รายนี้ ท. ร้องขัดทรัพย์
ศาลแพ่งสั่งว่า ย. ขอรับมรฎกที่รายนี้เจ้าพนักงานทะเบียนได้ประกาศรับมรฎกถึง ๑ ปี โจทย์ไม่คัดค้าน เจ้าพนักงานจึงแก้ทะเบียนให้เปนของ ย. ย. โอนให้แก่ ท. เปนการสุจริตให้ยกคำร้อง
ศาลฎีกาตัดสินว่า ไม่มีเหตุอย่างไรที่โจทย์จะคัดค้านมิให้ ย. ได้รับโอนที่รายนี้ เพราะ พ. ได้รับรองที่จะใช้ณี่โจทย์แลผ่อนชำระเงินให้โจทย์บ้างแล้วแต่การที่ ย. โอนที่รายนี้ให้ ท. นั้นมิได้มีประกาศแลโจทย์ไม่ทราบ ย. ก็รู้แล้วว่าสามีตนเปนณี่โจทย์น่าที่ ย. จะต้องรวบรวมทรัพย์ของสามีใช้ณี่โจทย์ ย. กลับยกที่ดินของ พ.สามีให้ ท.บุตร์ แล้วกลับมาสู้คดีว่ามิได้เปนผู้รับมรฎก พ. แต่ความจริงปรากฎว่าที่หอทะเบียนว่า ย.เปนผู้รับมรฎก พ. ดังนี้แสดงให้เห็นว่า ย. กับ ท. รู้เห็นกันเพื่อจะไม่ใช้ณี่โจทย์ ที่ศาลอุทธรณ์กรุงเทพฯ พิพากษาว่าการโอนที่ดินรายนี้ให้แก่กันโดยไม่สุจริตเพื่อฉ้อเจ้าณี่นั้นชอบแล้ว ให้ยกฎีกา ท. เสีย
