แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การให้สิ่งที่มีค่าภาระติดพันตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา535(2)นั้นสิ่งที่มีค่าภาระติดพันนั้นจะต้องมีอยู่ในขณะตกลงทำสัญญาให้แก่กันแม้จะฟังว่าจำเลยเป็นผู้ไถ่ถอนจำนองที่ดินพิพาทครั้งแรกและครั้งที่สองก่อนการให้คดีนี้นานแล้วก็เป็นเหตุการณ์คนละตอนจึงมิใช่สิ่งที่มีค่าภาระติดพันที่เกี่ยวกับการให้ที่ดินพิพาทในคดีนี้ การทำสัญญายกให้ที่ดินและบ้านพิพาทขณะที่ยังติดจำนองเป็นประกันหนี้ครั้งที่สามอันถือว่าเป็นหนี้ของจำเลยผู้รับให้โดยไม่มีการไถ่ถอนจำนองไม่ถือว่าเป็นการให้สิ่งที่มีค่าภารติดพันตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา535(2)
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ว่า โจทก์ เป็น มารดา ของ จำเลย เดิม โจทก์ เป็นเจ้าของ กรรมสิทธิ์ ที่ดิน โฉนด เลขที่ 33686 เนื้อที่ 2 งาน และบ้าน เลขที่ 34 ซึ่ง ปลูก ใน ที่ดิน ดังกล่าว โจทก์ ได้ ยก ที่ดิน และ บ้านดังกล่าว ให้ แก่ จำเลย โดยเสน่หา ปรากฎ ตาม หนังสือ สัญญา ให้ ที่ดินเอกสาร ท้ายฟ้อง หมายเลข 2 โจทก์ ไม่มี ทรัพย์สิน อื่น ใด อีก และ ไม่สามารถทำ มา หา เลี้ยงชีพ ได้ เพราะ ชรา ภาพ แล้ว จำเลย ได้ อุปการะ เลี้ยงดูโจทก์ ใน ฐานะ บุตร กับ มารดา โดย จำเลย ได้ ให้ เงิน ค่าครองชีพ แก่ โจทก์เดือน ละ 1,500 บาท ต่อมา จำเลย ประพฤติ เนรคุณ ต่อ โจทก์ขอให้ ศาล พิพากษา ให้ ที่ดิน และ บ้าน พิพาท กลับคืน เป็น กรรมสิทธิ์ของ โจทก์ ตาม เดิม โดย ให้ จำเลย ไป จดทะเบียน เพิกถอน การ ให้ ที่ สำนักงานที่ดิน กรุงเทพมหานคร สาขา ธนบุรี ถ้า จำเลย ไม่ไป ก็ ให้ ถือเอา คำพิพากษาของ ศาล แทน การแสดง เจตนา ของ จำเลย และ ให้ จำเลย ชำระหนี้ ไถ่ถอนจำนอง จาก ธนาคาร ผู้รับจำนอง หาก จำเลย ไม่ยอม ก็ ให้ จำเลย ชำระ เงิน90,000 บาท พร้อม ทั้ง ดอกเบี้ย ตาม อัตรา ที่ ธนาคาร ผู้รับจำนอง กำหนดแก่ โจทก์
จำเลย ให้การ ว่า การ ให้ ที่ดิน และ บ้าน พิพาท ของ โจทก์ แก่จำเลย เป็น การ ให้ ที่ ติด ภาระ จำนอง และ ยัง ได้ ตั้ง เงื่อนไข เกี่ยวกับการ ยกให้ ด้วย ว่า หาก โจทก์ ถึงแก่ความตาย แล้ว ภายใน ระยะเวลา 2 ปีจำเลย จะ ต้อง จ่ายเงิน ให้ แก่ นาย ชาติพัฒน์ พีรวัฑฒึก และ นาย สันติพงษ์ พีรวัฑฒึก น้องชาย ของ จำเลย เป็น เงิน คน ละ 100,000 บาท จำเลย ไม่เคย ประพฤติ เนรคุณ ขอให้ ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้น พิจารณา แล้ว พิพากษา ให้ ถอน คืน การ ให้ โดย ให้จำเลย ไป จดทะเบียน โอน ที่ดิน โฉนด เลขที่ 33686 ตำบล บางไผ่ (บางเชือกหนังฝั่งใต้) อำเภอภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร พร้อม บ้าน เลขที่ 34 หมู่ ที่ 2 แขวง บางไผ่ เขต ภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร ซึ่ง ตั้ง อยู่ บน ที่ดิน ดังกล่าว กลับคืน เป็น กรรมสิทธิ์ ของ โจทก์ ถ้า จำเลย ไม่ไป ให้ ถือเอา คำพิพากษาของ ศาล แทน การแสดง เจตนา ของ จำเลย คำขอ อื่น ให้ยก
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษากลับ ให้ยก ฟ้องโจทก์
โจทก์ ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า การ ให้ สิ่ง ที่ มีค่า ภารติดพัน ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 535(2) นั้น สิ่ง ที่ มีค่า ภารติดพัน นั้น จะ ต้อง มี อยู่ ใน ขณะ ตกลง ทำ สัญญา ให้ แก่ กัน การ จำนองที่ดิน ครั้งแรก และ ครั้งที่ สอง นั้น หาก จำเลย จะ เป็น ผู้ ไถ่ถอน จำนอง จริงก็ เป็นเหตุ การณ์ ก่อน การ ให้ คดี นี้ นาน แล้ว เป็น คน ละ ตอน กันดังนั้น การ ไถ่ถอน จำนอง ที่ดิน ครั้งแรก และ ครั้งที่ สอง จึง มิใช่สิ่ง ที่ มีค่า ภาระติดพัน ที่ เกี่ยวกับ การ ให้ ที่พิพาท คดี นี้ สำหรับ การจำนอง ที่ดิน ครั้งที่ สาม นั้น เป็น การ จำนอง เพื่อ ประกันหนี้ ของห้างหุ้นส่วนจำกัด ศิลาวิศวกรรมเครื่องจักรกล ซึ่ง เป็น นิติบุคคล แยก ต่างหาก จาก จำเลย แต่ จำเลย ก็ เป็น หุ้นส่วน ผู้จัดการ ต้อง รับผิดใน หนี้ ของ ห้าง โดย ไม่จำกัด จำนวน ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1077(2) ประกอบ มาตรา 1087 จึง ถือได้ว่า การ จำนองครั้งที่ สาม เป็น การ ประกันหนี้ ของ จำเลย ซึ่ง จำเลย ก็ เบิกความ รับ ว่าการ จำนอง ครั้งที่ สาม เพื่อ เป็น ประกันหนี้ จำเลย ดังนั้น การ ทำ สัญญายกให้ ที่ดิน และ บ้าน พิพาท ขณะที่ ยัง ติด จำนอง เป็น ประกันหนี้ อัน ถือว่าเป็น ของ จำเลย ผู้รับ ให้ โดย ไม่มี การ ไถ่ถอน จำนอง จะ ถือว่า เป็น การให้ สิ่ง ที่ มีค่า ภาระติดพัน ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 535(2) หาได้ไม่
พิพากษากลับ ให้ บังคับคดี ตาม คำพิพากษา ศาลชั้นต้น
