แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทางหลวง ประเพณี
ย่อยาว
จำเลยปลูกสพานลงในชายทะเลซึ่งเป็นที่ชายเลน และปลูกยื่นเลยสพานศาลเจ้าออกไปโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน แลปลูกร้านตากปลาลงที่ปลายสพานนี้ เมื่อน้ำทะเลขึ้นได้ขึ้นถึงต้นสพานบนบก
โจทย์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๓๓๖ ข้อ ๒
จำเลยต่อสู้ว่าที่ชายเลนนั้นไม่ใช่ทางสัญจรแลการต่อสพานออกไปในทะเลเปนประเพณีที่เคยทำกันมา
ศาลฎีกาปฤกษาคดีทับสัตย์ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษว่า ทางหลวงตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๖ (๑๑) อธิบายว่า บรรดาทางบกแลทางน้ำทั่วไปซึ้งใช้เปนทางสัญจร จึงไม่สงสัยว่าที่ชายทะเลชายเลนนั้นจะไม่เปนทางหลวงตามกฎหมาย เทียบฎีกาที่ ๑๐๔/๒๔๖๒ แลประเพณีที่จำเลยยกขึ้นอ้างนั้นขัดกับกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๓๓๖ ข้อ ๒ ใช้ไม่ได้ ให้จำเลยรื้อสพาน แลร้านตากปลาออกให้พ้นทาง แลปรับจำเลย ๑๒ บาท
