คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3139/2533

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยไม่นำเงินค่าฤชาธรรมเนียมที่ต้องใช้ แทนโจทก์มาวางศาลภายในกำหนดที่ศาลชั้นต้นขยายระยะเวลาให้ ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยต่อ มาจำเลยยื่นคำร้องขอนำเงินค่าฤชาธรรมเนียมมาวาง คำร้องดังกล่าวเป็นการขอขยายระยะเวลาตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 23 ซึ่งจำเลยจะต้องมีคำร้องขอเสียก่อนครบกำหนด มิฉะนั้นจะขอขยายระยะเวลาอีกไม่ได้ เว้นแต่ในกรณีที่มีเหตุสุดวิสัย การที่จำเลยป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่ก็ดีและหาเงินได้ไม่ทันก็ดี ถือไม่ได้ว่าเป็นกรณีที่มีเหตุสุดวิสัย จำเลยจึงไม่มีสิทธินำเงินค่าฤชาธรรมเนียมมาวางตามคำร้อง

ย่อยาว

คดีสืบเนื่องจากจำเลยอุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้น พร้อมกับยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลาวางเงินค่าฤชาธรรมเนียมที่ต้องใช้แทนโจทก์ไปอีก ๕ วัน ศาลชั้นต้นอนุญาต แต่เมื่อครบกำหนดจำเลยไม่นำเงินค่าฤชาธรรมเนียมดังกล่าวมาวาง ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย หลังจากศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าวแล้วต่อมาจำเลยมายื่นคำร้องขอนำเงินค่าฤชาธรรมเนียมมาวางอ้างว่า ที่ไม่สามารถนำเงินค่าฤชาธรรมเนียมมาวางได้ตามกำหนดเพราะหาเงินได้ไม่ครบ ต้องเดินทางไปขอยืมจากญาติพี่น้องที่จังหวัดภูเก็ต แล้วเกิดป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่ต้องพักรักษาตัวอยู่ที่จังหวัดดังกล่าวเป็นเวลา ๕ วัน เมื่อหายแล้วจึงได้รีบเดินทางกลับมา
ศาลชั้นต้น สั่งยกคำร้อง
จำเลยอุทธรณ์คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ข้อเท็จจริงฟังได้ว่า ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ขยายระยะเวลาที่จำเลยจะต้องนำเงินค่าฤชาธรรมเนียมมาวางภายในวันที่ ๑ กันยายน ๒๕๓๑ ครั้นครบกำหนดแล้วจำเลยมิได้ปฏิบัติตามคำสั่ง ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย ต่อมาวันที่๗ กันยายน ๒๕๓๑ จำเลยจึงได้มายื่นคำร้องขอนำเงินค่าฤชาธรรมเนียมมาวาง ดังนี้ มีข้อวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยว่า จำเลยมีสิทธินำเงินค่าฤชาธรรมเนียมมาวางตามคำร้องได้หรือไม่ พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ที่จำเลยยื่นคำร้องดังกล่าวเป็นการขอขยายระยะเวลาตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๓ ซึ่งจำเลยจะต้องมีคำร้องขอเสียภายในวันที่ ๑ กันยายน ๒๕๓๑ เป็นอย่างช้าพ้นวันดังกล่าวนี้แล้วจะขอขยายระยะเวลาอีกไม่ได้ เว้นแต่ในกรณีที่มีเหตุสุดวิสัย จึงจะขอขยายระยะเวลาต่อไปอีกได้ แต่ข้ออ้างของจำเลยที่ว่า จำเลยป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่ก็ดี และหาเงินได้ไม่ทันก็ดี ถือไม่ได้ว่าเป็นกรณีที่มีเหตุสุดวิสัย จำเลยจึงไม่มีสิทธินำเงินค่าฤชาธรรมเนียมมาวางตามคำร้อง ศาลอุทธรณ์สั่งยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยชอบแล้ว”
พิพากษายืน.

Share