แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
จำเลยที่ 2 ยื่นคำร้องต่อศาลชั้นต้นขอให้เพิกถอนการขายทอดตลาดโดยอ้างว่าราคาที่ได้จากการขายทอดตลาดทรัพย์สินมีจำนวนต่ำเกินสมควรและเกิดจากการคบคิดกันฉ้อฉลในระหว่างผู้เข้าสู้ราคาด้วยกัน ศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้อง จำเลยที่ 2 อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน คำพิพากษาของศาลอุทธรณ์ภาค 1 ย่อมเป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 309 ทวิ วรรคสี่
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสามชำระเงินพร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์ แต่จำเลยทั้งสามไม่ชำระ โจทก์จึงนำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างของจำเลยที่ 1 ออกขายทอดตลาด โจทก์ซื้อทรัพย์ได้ในราคา 3,984,000 บาท
จำเลยที่ 2 ยื่นคำร้องว่า เจ้าพนักงานบังคับคดีขายทอดตลาดทรัพย์ของจำเลยที่ 1 ได้ราคาต่ำกว่าในท้องตลาดซึ่งมีการซื้อขายไม่ต่ำกว่า 10,000,000 บาท การขายทอดตลาดดังกล่าวเป็นราคาที่ต่ำกว่าความเป็นจริงเพราะมีการสมรู้กันระหว่างโจทก์กับผู้ซื้อทรัพย์รายอื่น หากขายทรัพย์สินของจำเลยที่ 1 ตามราคาในท้องตลาดแล้ว จำเลยที่ 1 สามารถปลดหนี้สินจากโจทก์ได้หมดสิ้น จำเลยที่ 2 ไม่ต้องรับภาระหนี้สินอีกต่อไป ขอให้เพิกถอนการขายทอดตลาดทรัพย์ดังกล่าว
โจทก์ยื่นคำคัดค้านว่า โจทก์เป็นผู้ซื้อทรัพย์ที่ขายทอดตลาดของจำเลยที่ 1จากการขายทอดตลาดครั้งที่ 10 โดยมีโจทก์แต่เพียงผู้เดียวเป็นผู้เสนอซื้อในการขายทอดตลาดครั้งที่ 9 เจ้าพนักงานบังคับคดีได้กำชับให้จำเลยที่ 1 หาผู้ซื้อให้ได้ราคาสูงกว่าที่โจทก์ซื้อ หากหาไม่ได้จะพิจารณาขายให้แก่ผู้เสนอราคาสูงสุดโดยจะไม่มีการพิจารณาคำคัดค้านของจำเลยที่ 1 อีก แต่จำเลยทั้งสามก็ไม่หาผู้อื่นมาสู้ราคาในการขายครั้งที่ 10 แต่อย่างใด การขายทอดตลาดของเจ้าพนักงานบังคับคดีจึงชอบด้วยกฎหมาย ขอให้ยกคำร้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว มีคำสั่งให้ยกคำร้อง
จำเลยที่ 2 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
จำเลยที่ 2 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “จำเลยที่ 2 ยื่นคำร้องต่อศาลชั้นต้น อ้างว่าราคาที่ได้จากการขายทอดตลาดทรัพย์สินมีจำนวนต่ำเกินสมควรและเกิดจากการคบคิดกันฉ้อฉลในระหว่างผู้เข้าสู้ราคาด้วยกัน ขอให้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งเพิกถอนการขายทอดตลาดศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้องของจำเลยที่ 2 จำเลยที่ 2 อุทธรณ์ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน คำพิพากษาของศาลอุทธรณ์ภาค 1 ย่อมเป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 309 ทวิ วรรคสี่ จำเลยที่ 2ไม่มีสิทธิฎีกาศาลชั้นต้นรับฎีกาของจำเลยที่ 2 จึงเป็นการไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้”
พิพากษายกฎีกาของจำเลยที่ 2
