แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย 15 ปี กับเพิ่มโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 93 กึ่งหนึ่ง แต่เมื่อเพิ่มโทษแล้วจะจำคุกเกิน 20 ปีมิได้ ตามมาตรา 51 เช่นนี้ ศาลให้จำคุกจำเลย 20 ปีได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานพยายามฆ่าผู้เสียหายโดยไตร่ตรองไว้ก่อนตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 289, 80, 83และริบของกลาง กับนับโทษ จำเลยที่ 2 ต่อจากคดีอื่น และเพิ่มโทษจำเลยที่ 2 เพราะจำเลยที่ 2 เคยต้องคำพิพากษาของศาลให้จำคุก 15 ปีฐานฆ่าผู้อื่นแล้วมากระทำผิดคดีนี้ซ้ำอีกภายใน 3 ปีนับแต่วันพ้นโทษ
จำเลยทั้งสามให้การปฏิเสธ จำเลยที่ 2 ยอมรับในข้อเคยต้องโทษพ้นโทษและรับว่าเป็นจำเลยคนเดียวกับคดีที่โจทก์ขอให้นับโทษต่อ
ผู้เสียหายได้เข้าเป็นโจทก์ร่วม
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยทั้งสามมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 289, 80, 83 ประกอบด้วยมาตรา 52 ให้จำคุกคนละ 18 ปี เพิ่มโทษ จำเลยที่ 2 ตามมาตรา 93 กึ่งหนึ่ง ประกอบมาตรา 51 ให้จำคุกจำเลยที่ 2 มีกำหนด 20 ปี ไม่นับโทษต่อเพราะคดีที่ขอให้นับโทษต่อศาลยังมิได้พิพากษา ริบหมอนปืนและปืนของกลาง
จำเลยทั้งสามอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ 1 และที่ 2 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289, 80, 83 ให้ยกฟ้องจำเลยที่ 3นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ร่วมฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยที่ 3
จำเลยที่ 1 ที่ 2 ฎีกาขอให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์เป็นว่า จำเลยที่ 1และจำเลยที่ 2 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80, 83ให้จำคุกคนละ 15 ปี เพิ่มโทษจำเลยที่ 2 ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 93 กึ่งหนึ่ง แต่เมื่อเพิ่มโทษแล้วจะจำคุกเกินกว่า 20 ปีมิได้ ตามมาตรา 51 จึงให้จำคุกจำเลยที่ 2 มีกำหนด 20 ปี นอกจากที่แก้ไขเป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
