คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 310/2472

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ล่อลวงเด็กหญิงอายุ 13 ปีไปเสียจากบิดามารดามีผิดตาม ม.274 วิธีพิจารณาอาญา การที่เด็กยินยอมไปด้วยตามคำล่อลวงของจำเลยไม่ถือว่าเต็มใจไปด้วยโดยบริสุทธิเทียบฎีกาที่ 58/2466,341/2468

ย่อยาว

ได้ความว่าจำเลยพูดล่อลวงเด็กหญิง ย.ว่าจะพาไปซื้อเครื่องแต่งตัวให้ ย.หลงเชื่อจึงไปกับจำเลย ๆ พา ย.ไปจังหวัดราชบุรี แล้วได้กอดปล้ำทำอนาจารแก่ ย.แลบอกชายให้แก่ผู้มีชื่อ ดังนี้
ศาลเดิมตัดสินว่า จำเลยมีผิดตาม ม.๒๗๔ ให้จำคุก ๓ ปี
ศาลอุทธรณ์ตัดสินแก้ให้วางบท ๒๗๕ แต่กำหนดโทษตามเดิม
โจทก์ฎีกาปัญหากฎหมายในข้อวางบทลงโทษจำเลย
ศาลฎีกาเห็นว่าการที่ ย.ไปกับจำเลยเพราะถูกหลอกลวง จะว่า ย.เต็มใจไปด้วยไม่ได้ จึงตัดสินแก้ศาลอุทธรณ์ ให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๗๔ ตามศาลเดิม

Share