แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
เครื่องหมายการค้าตราควาย คำขอจดทะเบียนเลขที่ 24057เลขทะเบียน 16049 จดทะเบียนแล้ว จำเลยส่งผ้าไปขายมีสลากปิดรูปควายทอง ซึ่งเจ้าพนักงานไม่รับจดและมีคำบอกว่า”เครื่องหมายจดทะเบียนเลขที่ 24057″ เพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นเครื่องหมายที่จดทะเบียนแล้ว มีความผิดตาม พระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ.2474 มาตรา 45 ฉบับที่ 3 พ.ศ.2504 มาตรา 9
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2474 มาตรา 45 ฉบับที่ 3 พ.ศ. 2504มาตรา 9 ปรับคนละ 2,000 บาท จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ข้อเท็จจริงฟังเป็นที่ยุติว่ากรมทะเบียนการค้าได้รับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตราควายให้จำเลยที่ 1 ตามคำขอเลขที่ 24057ทะเบียนเลขที่ 16049 โดยรับโอนมรดกนายเล่งไฮ้ แซ่ลิ้ม (ตามเอกสารหมาย ล.1)ต่อมาจำเลยที่ 1 ได้ยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเป็นรูปใบสลาก มีรูปควายสีทองประกอบด้วยวิวต้นไม้ และภูเขา มีอักษรไทยคำว่า “ตราควายทอง”และอักษรจีนคำว่า “กิมงู้เซียงเพียว” กำกับอยู่ ตามคำขอเลขที่ 60188 (ตามเอกสารหมาย ล.3) แต่นายทะเบียนเครื่องหมายการค้าปฏิเสธไม่รับจดทะเบียนให้เพราะเป็นเครื่องหมายการค้าที่เหมือนหรือคล้ายคลึงกับเครื่องหมายการค้าตามคำขอเลขที่ 54423 ทะเบียนเลขที่ 39039 ของผู้อื่นซึ่งได้รับการจดทะเบียนไว้แล้ว จำเลยที่ 1 ได้อุทธรณ์ต่อคณะกรรมการเครื่องหมายการค้า คณะกรรมการเครื่อหมายการค้าวินิจฉัยยืนตามนายทะเบียนเครื่องหมายการค้า และในเดือนเมษายน 2519 จำเลยได้ส่งผ้าดำไปขายที่จังหวัดเชียงใหม่ มีสลากปิดอยู่เป็นรูปควายทองตามที่จำเลยขอจดทะเบียน แต่นายทะเบียนเครื่องหมยการค้าปฏิเสธไม่รับจดทะเบียนให้ นอกจากนั้นใบสลากปรากฏตัวอักษรสีแดงอยู่ด้านบนด้วยว่า”เครื่องหมายจดทะเบียนเลขที่ 24057″ อยู่ด้วย (ตามเอกสารหมาย จ.2) มีปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยว่า จำเลยได้แสดงเครื่องหมายการค้าซึ่งมิได้จดทะเบียนว่าเป็นเครื่องหมายที่ได้จดทะเบียนแล้ว หรือขายหรือเสนอขายสินค้าซึ่งมีเครื่องหมายที่ตนรู้อยู่ว่าเท็จหรือไม่ ศาลฎีกา เห็นว่าตามที่จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตราควายทองตามเอกสารหมาย ล.3 แต่นายทะเบียนเครื่องหมายการค้าปฏิเสธไม่รับจดทะเบียนให้ จำเลยกลับทำสลากเครื่องหมายการค้าหมาย ล.3 ไปปิดที่ผ้าของกลาง และพิมพ์ตัวอักษรเพิ่มเติมว่า “เครื่องหมายจดทะเบียนเลขที่ 24057″ เพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่า เครื่องหมายการค้าตราควายทองได้รับการจดทะเบียนแล้ว ซึ่งเป็นความเท็จ จำเลยทั้งสอง จึงมีความผิดดังที่โจทก์ฟ้อง”
พิพากษายืน
