แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์มอบสินค้าผ้าให้จำเลยกับพวกไปโดยทราบดีอยู่แล้วว่าจำเลยกับพวกจะนำผ้าเหล่านั้นไปตัดเย็บเป็นเสื้อผ้าสำเร็จรูปเพื่อขาย และได้กำหนดราคาผ้ากันไว้จำเลยกับพวกจะนำผ้ามาตัดเย็บเพื่อขายหากำไรเท่าใดเป็นเรื่องจำเลยกับพวกโดยเฉพาะ จำเลยกับพวกมีความผูกพันที่จะต้องชำระค่าสินค้าผ้าตามจำนวนในใบส่งสินค้าฝากขายตามที่ได้ตกลงกัน กรณีมิใช่จำเลยกับพวกได้รับมอบหมายให้รับสินค้าผ้าไว้ในฐานะตัวแทนโจทก์แต่เป็นกรณีที่โจทก์ขายเชื่อสินค้าผ้าให้จำเลยทั้งสองกับพวกแม้เมื่อถึงกำหนดชำระราคาสินค้าผ้าแล้วจำเลยทั้งสองกับพวกไม่นำเงินไปชำระให้โจทก์และหลบหนี้ไป ก็เป็นเรื่องผิดสัญญาทางแพ่ง ไม่เป็นความผิดฐานยักยอก
ย่อยาว
โจทก์ทั้งสองสำนวนฟ้องว่า จำเลยทั้งสองกับนายวิชัยและนายลักมีนารายณ์ร่วมกันประกอบการค้าผ้า ได้ร่วมกันติดต่อขอเป็นตัวแทนจำหน่ายผ้าของโจทก์ ตกลงให้โจทก์นำผ้าชนิดต่าง ๆ ของโจทก์ไปวางขาย ณ ร้านค้าของจำเลยทั้งสองกับพวก โดยมีเงื่อนไขว่าสินค้าที่วางขายยังเป็นกรรมสิทธิของโจทก์ จำเลยทั้งสองกับพวกจะต้องเก็บรักษาสินค้าที่ร้านค้าดังกล่าวเท่านั้น หากโยกย้ายไปที่อื่นจะต้องได้รับความเห็นชอบจากโจทก์ก่อน เมื่อถึงกำหนดคิดบัญชีจำเลยทั้งสองกับพวกอ้างว่าสินค้าที่รับฝากไว้ขายไม่ได้และได้ส่งสินค้าบางส่วนคืนให้โจทก์ และขอเลื่อนเวลาคิดบัญชีครั้งต่อไป ครั้งถึงกำหนดนัด โจทก์ไปที่ร้านค้าของจำเลยทั้งสองกับพวก ปรากฎว่าจำเลยกับพวกได้ปิดกิจการแล้วขนย้ายสินค้าผ้าชนิดต่าง ๆ ของโจทก์แล้วหลบหนี โดยมีเจตนาเบียดบังขนย้ายไปเพื่อประโยชน์ส่วนตัวหรือบุคคลที่สามโดยทุจริต คิดเป็นเงินทั้งสิ้น 239,030 บาท ไปจากร้านค้าขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 352
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าคดีมีมูล ให้ประทับฟ้อง
จำเลยทั้งสองสำนวนให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 352 วรรคแรก จำคุกคนละ 2 ปี
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ทั้งสองสำนวนฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่โจทก์มอบสินค้าผ้าให้จำเลยทั้งสองกับพวกไป โดยนายคริสันลาลกรรมการของโจทก์ทราบดีอยู่แล้วว่าจำเลยทั้งสองกับพวกจะนำผ้าเหล่านั้นมาตัดเย็บเป็นเสื้อผ้าสำเร็จรูปเพื่อขาย และได้กำหนดราคาผ้ากันไว้แล้ว จำเลยทั้งสองกับพวกจะนำผ้ามาตัดเย็บเพื่อขายหากำไรเท่าใดเป็นเรื่องของจำเลยทั้งสองกับพวกโดยเฉพาะ เพียงแต่จำเลยทั้งสองกับพวกมีความผูกพันที่จะต้องชำระค่าสินค้าผ้าตามจำนวนในสำเนาใบส่งสินค้าฝากขายแก่โจทก์ตามที่ได้ตกลงกัน มิใช่จำเลยทั้งสองกับพวกได้รับมอบหมายให้รับสินค้าผ้าไว้ในฐานะตัวแทนโจทก์ แต่เป็นกรณีที่โจทก์ขายเชื่อสินค้าผ้าให้จำเลยทั้งสองกับพวกแม้เมื่อถึงกำหนดชำระราคาสินค้าผ้าแล้ว จำเลยทั้งสองกับพวกไม่นำเงินไปชำระให้โจทก์และหลบหนีก็เป็นเรื่องผิดสัญญาทางแพ่ง ไม่เป็นความผิดฐานยักยอกตามฟ้องโจทก์
พิพากษายืน
