คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 304/2489

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เอกสารซึ่งศาลวินิจฉัย ว่าเป็นสัญญากู้เงินให้นาไว้ทำต่างดอกเบี้ย ไม่ใช่สัญญาซื้อขาย

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า กู้เงินนายสอไป ๒๐ บาท มอบนาให้ทำต่างดอกเบี้ย ขอให้รับเงินแลคืนนา
จำเลยให้การว่า นาฬิกา โจทก์ขายให้บิดาจำเลย บิดาจำเลยตาย นาฬิกาตกเป็นมฤดกแก่จำเลย
มีเอกสารฉะบับหนึ่ง โจทก์ทำไว้ให้แก่บิดาจำเลย ความว่า เดือน ๑๐ ตัน พ.ศ.๒๔๗๙
นายโหน่ได้รับเงินนำนายสอเป็นเงิน ๒๐ บาท เพราะฉะนั้นนายโหน่จะเอานาประจำไว้ ๑ แปลง ถ้าไม่ได้ขอให้นายสอนี้ร้องต่ออำเภอกำหนด ๓ เดือนหมด ถ้าไม่ได้+จะมอบนาให้แก่นายสอเป็นอันขาด
คู่ความตกลงท้าให้ศาลวินิจฉัยเอกสารข้างต้น ถ้าศาลเห็นว่าเป็นสัญญาซื้อขายที่นาเด็ดขาด โจทก์ยอมแพ้ง ถ้าเป็นสัญญากู้เงินโดยมอบที่นาให้ทำต่างดอกเบี้ย จำเลยยอมแพ้ทั้งสองฝ่ายไม่สืบพะยาน
ศาลชั้นต้นเห็นว่า เป็นเอกสารกู้เงินนายสอ มอบให้ทำกินต่างดอกเบี้ย พิพากษาให้จำเลยรับเงินแล้ว คืนนาพิพาทให้โจทก์
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เอกสารนี้ไม่ใช่สัญญาซื้อขายเด็ดขาด และไม่ใช่สัญญากู้เงินให้นาทำต่างดอกเบี้ย ฟังสมคำท้าของฝ่ายใดไม่ได้ พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้สืบพะยานตามข้อหา คำให้การ แล้วพิพากษาใหม่
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อพิจารณาดูถ้อยคำแล้วเป็นเรื่องกู้เงินให้นาไว้ทำต่างดอกเบี้ย เมื่อศาลแปลความสมโจทก์ ไม่สมจำเลยเช่นนี้ จึงพิพากษากลับบังคับคดีตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

Share