แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สัญญา เงินมัดจำหรือเงินล่วงน่า ประมวลแพ่ง ม.410 ชำระหนี้โดยมุ่งต่อผล ซึ่งคู่สัญญาฝ่ายหนึ่งปัดป้องไม่ให้เกิดขึ้น
ย่อยาว
คดีนี้ทางพิจารณาปรากฎว่าโจทก์จำเลยทำสัญญากันให้จำเลยตัดไม้พลวงมาส่ง แลจำเลยได้รับเงินไปแล้ว ต่อมาโจทก์บอกเลิกไม่ให้จำเลยส่งไม้ดังนี้
ปัญหามีว่าโจทก์จะฟ้องเรียกเงินที่จำเลยได้หรือไม่
ศาลเดิมเห็นว่าเงินที่จำเลยรับไปเปนเงินมัดจำแลสัญญาได้เลิกไปเพราะโจทก์เอง จำเลยไม่ต้องคืนเงินมัดจำ ให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเงินที่จำเลยรับไปเปนเงินล่วงน่า เมื่อจำเลยเสียหายอย่างไรก็ชอบที่จะฟ้องเอาแก่โจทก์อีกส่วนหนึ่ง จึงตัดสินให้จำเลยคืนเงิน
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าเงินที่จำเลยรับไปเปนเงินล่วงน่า (ไม่ใช่เงินมัดจำ) ซึ่งถือว่าโจทก์ได้ชำระหนี้โดยมุ่งต่อผล แต่โจทก์บอกเลิกการซื้อไม้พลวงจากจำเลยเช่นนี้ ได้ชื่อว่าโจทก์ป้องปัดขัดขวางไม่ให้เกิดผลตามสัญญา โจทก์ไม่มีสิทธิอันใดที่จะได้รับเงินกลับคืน ให้ยกฟ้องโจทก์
