แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พนักงานอัยการเป็นโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯลฯ และร่วมกันพยายามฆ่าผู้เสียหายทั้งสองจนได้รับอันตรายสาหัส ผู้เสียหายทั้งสองเข้าเป็นโจทก์ร่วมศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง พนักงานอัยการไม่อุทธรณ์แต่โจทก์ร่วมทั้งสองอุทธรณ์ แม้ศาลอุทธรณ์จะพิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยฐานพยายามฆ่า เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์ร่วมกับพวกได้กลุ้มรุมทำร้ายจำเลย และจำเลยได้ใช้อาวุธปืนยิงโจทก์ร่วมได้รับอันตรายสาหัสทั้งสองคนเป็นเรื่องวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน ถือว่าโจทก์ร่วมไม่ใช่ผู้เสียหายตามกฎหมายไม่มีสิทธิเข้าเป็นโจทก์ร่วมและไม่มีสิทธิอุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษาของศาลชั้นต้นที่ให้ยกฟ้องโจทก์ ศาลฎีกาย่อมพิพากษากลับให้ยกฟ้อง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสองมีอาวุธปืนและพาอาวุธปืนดังกล่าวติดตัวไปในทางสาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาต และจำเลยทั้งสองได้ร่วมกันใช้อาวุธปืนยิงนายรุ่งทิวาและนายสมชาติหลายนัดโดยเจตนาฆ่า เป็นเหตุให้บุคคลทั้งสองได้รับอันตรายแก่กายถึงบาดเจ็บสาหัส ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 371, 80, 83, 91 พระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 7, 8 ทวิ, 72, 72 ทวิ ฯลฯ และริบของกลาง
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
นายรุ่งทิวาและนายสมชาติผู้เสียหายเข้าเป็นโจทก์ร่วม
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วเห็นว่า จำเลยที่ 1 ใช้อาวุธปืนยิงโจทก์ร่วม เป็นการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย ส่วนจำเลยที่ 2 พยานหลักฐานโจทก์เป็นที่น่าสงสัยจึงยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้แก่จำเลยที่ 2 และการที่จำเลยทั้งสองพกอาวุธปืนไปถือได้ว่ามีเหตุสมควรฯ พิพากษายกฟ้อง
โจทก์ร่วมทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิจารณาแล้ว เห็นว่าพยานหลักฐานโจทก์ฟังได้ว่า จำเลยทั้งสองกระทำผิดฐานพยายามฆ่าโจทก์ร่วมทั้งสอง พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 83, 80 ให้ลงโทษจำเลยทั้งสอง และริบของกลาง
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงแล้ว วินิจฉัยว่ากรณีเชื่อได้ว่าโจทก์ร่วมกับพวกได้กลุ้มรุมทำร้ายร่างกายจำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 1 ได้ใช้อาวุธปืนยิงโจทก์ร่วมได้รับอันตรายแก่กายถึงสาหัสทั้งสองคน จึงเป็นเรื่องวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน โจทก์ร่วมจึงไม่ใช่ผู้เสียหายตามกฎหมาย ไม่มีสิทธิเข้าเป็นโจทก์ร่วม และไม่มีสิทธิอุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษาของศาลชั้นต้นที่ให้ยกฟ้องโจทก์
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น
