แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลเดิมลงโทษ ฮ.ตาม ม.256 แล ค. 338 ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษ ฮ.ตาม ม.338 แล ค.ตาม ม.256 ค.ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษ ฮ.ตาม ม.256 ได้
ย่อยาว
คดีนี้ศาลเดิมตัดสินให้จำคุก ฮ.จำเลย ๒ ปี ตาม ม.๒๕๖ แลปรับ ค.๕๐ บาทตาม ม.๓๓๘ ข้อ ๓ ฐานทำร้ายร่างกายนายหน่วงโจทก์ ส่วน ม.ไม่มีผิด ให้ปล่อยตัวไป
ศาลอุทธรณ์แก้ว่า ค.มีผิดตาม ม.๒๕๖แล๕๓ ให้จำคุก ๖เดือน ฮ.มีผิดตาม ม.๓๓๘ ข้อ ๓ ให้ปรับ ๑๐ บาท
โจทก์แล ค.ถวายฎีกา ๆ โจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยทั้ง ๒ ตาม ม.๒๕๖ ฎีกาของ ค.คัดค้านในข้อเท็จจริง
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีส่วนตัว คศาลเดิมปรับไม่เกิน ๑๐๐๐ บาท ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุกไม่เกิน ๑ ปี ค.ฎีกาไม่ได้ต้องด้วยบทห้ามตาม พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ. ๒๔๖๑ ม.๖ ส่วนฎีกาโจทก์นั้นเห็นว่า เมื่อจำเลยไม่ได้สมคบกันมาเพื่อทำร้ายนายหน่วงแต่แรก ก็ควรลงโทษตามลักษณบาดแผลที่คนใดได้กระทำไป แลพะยานของโจทก์ก็เบิกความขัดกัน จะฟังว่า ฮ.จำเลยทำร้ายนายหน่วงบาดเจ็บสาหัสยังไม่ได้ จึงตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์
