แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยได้รับใบอนุญาตประกอบการขนส่งส่วนบุคคลแต่นำไปใช้ประกอบการขนส่งประจำทางจำเลยจึงมีความผิดฐานใช้รถผิดประเภทจากที่ได้รับอนุญาต ตามพระราชบัญญัติการขนส่งทางบก พ.ศ.2522มาตรา 27,128 แต่ไม่มีความผิดฐานประกอบการขนส่งโดยไม่ได้รับอนุญาตตามพระราชบัญญัติการขนส่งทางบกพ.ศ.2522 มาตรา 23,126
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยซึ่งเป็นผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบการขนส่งส่วนบุคคลได้ประกอบการขนส่งประจำทางและใช้รถผิดประเภทโดยจำเลยได้ใช้รถยนต์บรรทุกวิ่งรับขนคน สัตว์ และสิ่งของ ระหว่างอำเภอโนนไทยและอำเภอเมืองนครราชสีมา จังหวัดนครราชสีมาโดยเก็บค่าขนส่งอันมีลักษณะเป็นการขนส่งเช่นเดียวกับผู้ได้รับอนุญาตประกอบการขนส่งประจำทาง และเป็นการใช้รถผิดประเภทจากที่จำเลยได้รับใบอนุญาตทั้งนี้โดยจำเลยไม่ได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนท้องที่ตามกฎหมาย ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติการขนส่งทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 23, 27, 126, 128
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดฐานใช้รถผิดประเภทจากที่ได้รับอนุญาตตามพระราชบัญญัติการขนส่งทางบก พ.ศ. 2522มาตรา 27, 128 แต่ไม่มีความผิดฐานประกอบการขนส่งโดยไม่ได้รับอนุญาต ตามมาตรา 23, 126
โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษจำเลยฐานประกอบการขนส่งโดยไม่ได้รับอนุญาตตามพระราชบัญญัติการขนส่งทางบก พ.ศ.2522มาตรา 23, 126 อีกข้อหาหนึ่ง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามพระราชบัญญัติการขนส่งทางบกพ.ศ. 2522 มาตรา 23 บัญญัติว่า “ห้ามมิให้ผู้ใดประกอบการขนส่งประจำทาง การขนส่งไม่ประจำทาง การขนส่งโดยรถขนาดเล็ก หรือการขนส่งส่วนบุคคล เว้นแต่จะได้รับใบอนุญาตจากนายทะเบียน ฯลฯ”เป็นบทบัญญัติเอาความผิดแก่ผู้ที่ทำการขนส่งโดยไม่ได้รับอนุญาตปรากฏตามฟ้องของโจทก์ว่าจำเลยเป็นผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบการขนส่งตามกฎหมายแล้ว แม้จำเลยจะใช้รถผิดประเภทจากที่ได้รับอนุญาต ก็หาทำให้ฐานะแห่งการเป็นผู้ได้รับใบอนุญาตให้ประกอบการขนส่งของจำเลย กลายเป็นผู้ไม่ได้รับใบอนุญาตอันเป็นความผิดตามมาตรา 23 ไม่ จึงลงโทษจำเลยตามกฎหมายมาตรานี้ไม่ได้
พิพากษายืน
