แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์จำเลยทำสัญญากันให้โจทก์ลงทุนสร้างตึกแถวในที่ดินของจำเลยและยกกรรมสิทธิ์ให้จำเลย โดยโจทก์มีสิทธิหาผู้เช่ามาเช่าและเรียกค่าช่วยก่อสร้างได้ จำเลยมีหน้าที่ทำสัญญาเช่ากับผู้เช่าและจดทะเบียนการเช่าให้สิบปีซึ่งตามสัญญาระบุว่าจะทำสัญญาเช่าเมื่อใดก็ตาม ต้องมีกำหนด การเช่า 10 ปี นับจากวันทำสัญญาเป็นต้นไปเมื่อโจทก์สร้างตึกแถวเสร็จและหาผู้เช่ามาทำสัญญาเช่าจำเลยบิดพลิ้วไม่ยอมทำ โจทก์บอกกล่าวให้ไปทำก็ไม่ยอมทำจนโจทก์ต้องฟ้อง ดังนี้ ศาลต้องพิพากษาให้จำเลยทำสัญญาเช่ามีกำหนดสิบปีนับจากวันทำสัญญาเป็นต้นไป จะนับระยะเวลาเช่าตั้งแต่วันที่โจทก์บอกกล่าวครบกำหนดหาได้ไม่ เพราะผิดจากเจตนาของคู่สัญญา
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทำสัญญากับโจทก์ ให้โจทก์สร้างตึกแถวในที่ดินของจำเลย ๖ ห้องโดยเรียกค่าหน้าดิน ๓๐๐,๐๐๐ บาท โจทก์เป็นผู้ลงทุนก่อสร้างมีสิทธิหาผู้เช่าและเรียกค่าก่อสร้าง จำเลยต้องทำสัญญาเช่าและจดทะเบียนให้ ๑๐ ปี นับแต่วันทำสัญญา
จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ผิดสัญญาไม่จ่ายค่าหน้าดินรวม ๓๕๐,๐๐๐ บาทฟ้องแย้งให้บังคับใช้ค่าหน้าดินที่ค้างพร้อมดอกเบี้ยและค่าเช่า
โจทก์ให้การแก้ว่าโจทก์ไม่ได้ผิดสัญญา
ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยผิดสัญญาค่าหน้าดินตกลงกันเพียง๓๐๐,๐๐๐ บาท เท่านั้น พิพากษาให้โจทก์ชำระค่าหน้าดินที่ค้าง๑๒๐,๐๐๐ บาทให้จำเลย ให้จำเลยทำสัญญาเช่าตึกพิพาทกับผู้เช่าที่โจทก์นำมาทั้ง ๗ รายมีกำหนดรายละ ๑๐ ปีนับแต่วันทำสัญญาโดยไปจดทะเบียนสิทธิการเช่า ณ ที่ว่าการอำเภอพระนคร
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยทำสัญญาเช่าและจดทะเบียนรายละ ๑๐ ปี นับแต่วันที่ ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๐๙ ซึ่งเป็นวันสุดท้ายตามคำบอกกล่าวของโจทก์
โจทก์ฎีกาว่า กำหนดเวลาเช่า ๑๐ ปีต้องนับแต่วันทำสัญญาเช่า
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า สัญญาระหว่างโจทก์จำเลยข้อ ๔ กล่าวว่าผู้ให้สร้างจะเป็นผู้ทำสัญญาเช่าโดยตรงกับผู้เช่าซึ่งผู้รับสร้างเป็นผู้นำมามีกำหนด ๑๐ ปี และจะทำสัญญาให้ทันทีและจดทะเบียนการเช่าแต่ละรายให้ด้วย จำเลยผู้ให้สร้างจึงมีหน้าที่ไปทำสัญญาเช่าและจดทะเบียนการเช่าให้แก่ผู้เช่าตามที่โจทก์ผู้รับสร้างเรียกร้องให้กระทำ ส่วนสัญญาเช่าจะนับตั้งแต่เมื่อใดนั้น สัญญาข้อ ๕ ระบุไว้แล้วว่า “จะทำสัญญาเมื่อใดก็ตามต้องมีกำหนดการเช่า ๑๐ ปีนับจากวันทำสัญญาเป็นต้นไป สัญญาระหว่างโจทก์จำเลยระบุไว้ชัดเจนเช่นนี้ ก็ต้องนับระยะเวลาเช่าตั้งแต่วันได้ทำสัญญาเช่าและจดทะเบียนการเช่าให้จริง ๆ การที่มีผู้เช่าเข้าอยู่ในตึกแถวที่ก่อสร้างขึ้นแล้วจะถือว่าได้ทำสัญญาเช่าตามสัญญาข้อ ๕ แล้วหาได้ไม่ ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้นับระยะเวลาเช่าตั้งแต่วันที่โจทก์บอกกล่าวครบกำหนดแล้วนั้น เป็นการให้นับเวลาผิดไปจากเจตนาของคู่สัญญาที่ตกลงกันไว้ตามสัญญาข้อ ๕
พิพากษาแก้ให้บังคับคดีไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
