แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องจำเลยทั้งสองโดยอ้างว่าจำเลยทั้งสองจะต้องรับผิดต่อโจทก์ตามสัญญากู้และสัญญาค้ำประกัน แต่คดีฟังได้ว่าสัญญากู้ตามฟ้องมีมูลหนี้มาจากการเล่นแชร์ดังนี้ถือว่าเป็นแต่เพียงรายละเอียดแห่งข้อเท็จจริงว่ามูลกรณีของการกู้ยืมรายนี้เป็นมาอย่างไรเท่านั้น มิใช่เป็นเรื่องได้ความแตกต่างผิดไปจากฟ้อง (ตามนัยคำพิพากษาฎีกาที่520/2503)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 1 ได้กู้เงินโจทก์ไป 3,300 บาท ดอกเบี้ยไม่ได้กำหนดอัตราไว้ จำเลยที่ 2 เป็นผู้ค้ำประกัน โจทก์ทวงถามแล้วจำเลยทั้งสองเพิกเฉย ขอให้ศาลบังคับให้จำเลยที่ 1 ชำระต้นเงินและดอกเบี้ยรวม 4,021 บาท พร้อมดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงิน3,300 บาท นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ ถ้าจำเลยที่ 1 ไม่ชำระให้จำเลยที่ 2 ชำระแทนจนครบ จำเลยที่ 1 ให้การว่า ความจริงเป็นเรื่องเล่นแชร์กัน จำเลยที่ 1 ประมูลแชร์ได้ โจทก์ซึ่งเป็นนายวงแชร์ให้จำเลยที่ 1 ทำหลักฐานสัญญากู้ให้โจทก์ไว้ โดยมีจำเลยที่ 2 เป็นผู้ค้ำประกัน จำเลยชำระค่าแชร์ให้โจทก์ไปแล้ว 2,700 บาท คงค้างอยู่ 600 บาท โจทก์ไม่มีสิทธิฟ้อง เพราะหนี้เกิดจากการเล่นแชร์ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นฟังว่า หนี้รายนี้เป็นหนี้แชร์ ข้อตกลงในการเล่นแชร์ไม่ใช่กู้ยืม พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยที่ 1 กู้เงินโจทก์ไปจริงตามฟ้อง จำเลยที่ 2 เป็นผู้ค้ำประกัน และยังไม่ได้ชำระเงินต้นและดอกเบี้ยให้โจทก์ พิพากษากลับ ให้จำเลยที่ 1 ชำระต้นเงิน 3,300 บาท ดอกเบี้ย 721 บาท รวมเป็นเงิน 4,021 บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงิน 3,300 บาท นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ ถ้าจำเลยที่ 1 ไม่ชำระ ให้จำเลยที่ 2 ชำระแทน
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่า สัญญากู้เงินดังกล่าวมีมูลมาจากการเล่นแชร์และจำเลยยังคงค้างชำระอยู่เพียง 600 บาท และเห็นว่า แม้โจทก์จะฟ้องจำเลยทั้งสองโดยอ้างว่าจำเลยทั้งสองจะต้องรับผิดต่อโจทก์ตามสัญญากู้ และสัญญาค้ำประกัน แต่ความจริงเป็นหนี้ค่าแชร์ก็ตามก็เห็นว่าเป็นแต่เพียงรายละเอียดแห่งข้อเท็จจริงว่า มูลกรณีของการกู้ยืมรายนี้เป็นมาอย่างไรเท่านั้น มิใช่เป็นเรื่องได้ความแตกต่างผิดไปจากฟ้อง ตามนัยคำพิพากษาฎีกาที่ 520/2503 จำเลยทั้งสองจึงต้องรับผิดชำระเงินจำนวนดังกล่าวให้โจทก์
พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้จำเลยที่ 1 ชำระเงิน 600 บาทให้โจทก์ถ้าไม่ชำระ ให้จำเลยที่ 2 ชำระแทนจนครบ
