แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องอุทธรณ์ที่กล่าว แต่เพียงว่า “.. ข้อวินิจฉัยที่ให้ยกฟ้องโจทย์นั้นยังไม่ชอบด้วยทางพิจารณา ด้วยเหตุว่าโจทย์นำสืบพิศูจน์ความผิดจำเลยได้สมฟ้อง+พะยานจำเลยหามีน้ำหนักหักล้างพะยานโจทย์ได้ไม่ ..” นั้นไม่เป็นฟ้องอุทธรณ์ที่ศาลจะพึงรับไว้วินิจฉัย
ย่อยาว
คดีนี้ศาลชั้นต้นฟังว่าคดีโจทย์ยังไม่พอจะฟังว่าจำเลยกระทำผิดดังข้อหา จึงพิพากษาให้ยกฟ้อง
โจทย์อุทธรณ์โดยกล่าวในฟ้องอุทธรณ์ว่า “..ข้อวินิจฉัยให้ยกฟ้องนั้น ยังไม่ชอบด้วยทางพิจารณา ด้วยเหตุว่าโจทก์นำสืบพิศูจน์ความผิดจำเลยได้สมฟ้อง และพะยานจำเลยหามีน้ำหนักหักล้างพะยานโจทก์ได้ไม่..”
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าฟ้องอุทธรณ์โจทก์มิได้กล่าวข้อเท็จจริง โดยย่อตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๙๓ ตอน ๒ จึงไม่รับอุทธรณ์โจทก์ไว้พิจารณา
ศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์ไม่ได้กล่าวข้อเท็จจริงโดยย่อมาในฟ้องอุทธรณ์ ตามประมวลวิธีพิจารณาอาญามาตรา ๑๙๓ ตอน ๒ ต้องนับว่าไม่ชอบด้วยกฎหมาย
ข้อที่โจทก์กล่าวว่าการที่โจทก์กล่าวในฟ้องอุทธรณ์ดังนั้นย่อมพึงคาดหมายได้ว่า โจทก์ประสงค์ถือเอาข้อเท็จจริงซึ่งปรากฎในสำนวนตามที่โจทก์นำสืบ เท่ากับเป็นการระบุข้อเท็จจริงโดยย่อตาม ม.๑๙๓ ตอน ๒ นั้น เห็นว่าเป็นการผิดความมุ่งหมายของ ม.๑๙๓ ตอน ๒ เพราะมาตรานี้ประสงค์ให้ระบุข้อเท็จจริงโดยย่อทุกข้อที่จะค้านไปในฟ้อง อุทธรณ์ โจทย์จะขอเอาข้อเท็จจริงทั้งสำนวนมาเป็นข้อบรรยายในฟ้องอุทธรณ์หาได้ไม่ จึงพิพากษาให้ยกฎีกาโจทย์
