คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2745/2529

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์ฟ้องให้จำเลยร่วมกันรับผิดเป็นเงิน 187,031 บาทศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 รับผิดเป็นเงิน 139,000 บาทโดยให้จำเลยที่ 5 ร่วมรับผิดเป็นเงิน 100,000 บาท แม้จำเลยที่ 5 ไม่ต้องรับผิดเต็มตามฟ้อง แต่เมื่อคำนึงเหตุสมควรและความสุจริตในการสู้ความประกอบกับพฤติการณ์ในการดำเนินคดีของ จำเลยที่ 5 แล้ว ศาลให้จำเลยที่ 5 ร่วมรับผิดใช้ค่าฤชาธรรมเนียมเต็มตามฟ้องได้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยทั้งห้าร่วมกันใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์เป็นเงิน ๑๘๗,๐๓๑ บาท พร้อมดอกเบี้ย
จำเลยที่ ๑ ให้การว่า โจทก์ไม่ใช่เจ้าของรถตามฟ้อง เหตุที่รถชนกันเนื่องจากความประมาทฝ่ายรถโจทก์ เสียหายไม่เกิน ๓๐,๐๐๐ บาท ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม
จำเลยที่ ๒ ที่ ๓ และที่ ๔ ให้การว่า จำเลยที่ ๒ ถึงที่ ๔ ไม่ได้เป็นเจ้าของและผู้ครอบครองรถตามฟ้อง ไม่ได้เป็นนายจ้างของจำเลยที่ ๑ จำเลยที่ ๑ เช่าซื้อรถไปจากจำเลยที่ ๒ ค่าเสียหายสูงเกินไป
จำเลยที่ ๕ ให้การว่า โจทก์ไม่ใช่เจ้าของรถตามฟ้องเหตุเกิดเพราะความประมาทฝ่ายรถโจทก์ ค่าเสียหายสูงเกินไป ผู้เอาประกันกระทำผิดเงื่อนไขในกรมประกันภัย จึงไม่ต้องรับผิด หากฟังว่าจำเลยที่ ๕ ต้องรับผิด ก็รับผิดไม่เกิน ๑๐๐,๐๐๐ บาท ตามที่ระบุไว้ในกรมธรรม์ประกันภัย
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ ๑ ใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์เป็นเงิน ๑๓๙,๐๐๐ บาทพร้อมดอกเบี้ย โดยให้จำเลยที่ ๕ ร่วมรับผิดชำระหนี้ดังกล่าวเป็นจำนวน ๑๐๐,๐๐๐ บาทพร้อมดอกเบี้ย ให้จำเลยที่ ๑ และที่ ๕ ร่วมกันใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์ โดยกำหนดค่าทนายความ ๓,๐๐๐ บาท คดีสำหรับจำเลยที่ ๒ ถึงที่ ๔ ให้ยกฟ้อง ค่าฤชาธรรมเนียมให้เป็นพับ
จำเลยที่ ๕ อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ ๕ ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อที่จำเลยที่ ๕ ฎีกาว่าจำเลยที่ ๕ ควรรับผิดในค่าฤชาธรรมเนียมโดยใช้ค่าขึ้นศาลแทนโจทก์เท่าจำนวนทุนทรัพย์ที่จำเลยที่ ๕ แพ้คดีนั้น เห็นว่า การที่จะให้คู่ความฝ่ายใดรับผิดในค่าฤชาธรรมเนียมเพียงใดนั้น ย่อมอยู่ในดุลพินิจของศาล โดยคำนึงถึงเหตุสมควรและความสุจริตในการสู้คดีหรือการดำเนินคดีของคู่ความ สำหรับคดีนี้โจทก์ฟ้องให้จำเลยร่วมกันรับผิดชดใช้ค่าเสียหายเป็นเงินทั้งสิ้น ๑๘๗,๐๓๑ บาท ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ ๑ รับผิดเป็นเงิน ๑๓๙,๐๐๐ บาท โดยให้จำเลยที่ ๕ ร่วมรับผิดเป็นเงิน ๑๐๐,๐๐๐ บาท ถึงแม้จำเลยที่ ๕ ไม่ต้องรับผิดเต็มตามฟ้องก็ตาม แต่เมื่อคำนึงเหตุสมควรและความสุจริตในการสู้ความ ประกอบกับพฤติการณ์ในการดำเนินคดีของจำเลยที่ ๕ แล้วที่ศาลชั้นต้นให้จำเลยที่ ๕ ร่วมรับผิดใช้ค่าฤชาธรรมเนียมตามฟ้องนั้นชอบแล้ว
พิพากษายืน

Share