แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องให้จำเลยร่วมกันรับผิดเป็นเงิน 187,031 บาทศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 รับผิดเป็นเงิน 139,000 บาทโดยให้จำเลยที่ 5 ร่วมรับผิดเป็นเงิน 100,000 บาท แม้จำเลยที่5 ไม่ต้องรับผิดเต็มตามฟ้อง แต่เมื่อคำนึงเหตุสมควรและความสุจริตในการสู้ความประกอบกับพฤติการณ์ในการดำเนินคดีของจำเลยที่ 5 แล้ว ศาลให้จำเลยที่ 5 ร่วมรับผิดใช้ค่าฤชาธรรมเนียมเต็มตามฟ้องได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยทั้งห้าร่วมกันใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์เป็นเงิน 187,031 บาท พร้อมดอกเบี้ย
จำเลยที่ 1 ให้การว่า โจทก์ไม่ใช่เจ้าของรถตามฟ้อง เหตุที่รถชนกันเนื่องจากความประมาทฝ่ายรถโจทก์ เสียหายไม่เกิน 30,000 บาท ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม
จำเลยที่ 2 ที่ 3 และที่ 4 ให้การว่า จำเลยที่ 2 ถึงที่ 4 ไม่ได้เป็นเจ้าของและผู้ครอบครองรถตามฟ้อง ไม่ได้เป็นนายจ้างของจำเลยที่ 1 จำเลยที่ 1 เช่าซื้อรถไปจากจำเลยที่ 2 ค่าเสียหายสูงเกินไป
จำเลยที่ 5 ให้การว่า โจทก์ไม่ใช่เจ้าของรถตามฟ้องเหตุเกิดเพราะความประมาทฝ่ายรถโจทก์ ค่าเสียหายสูงเกินไป ผู้เอาประกันกระทำผิดเงื่อนไขในกรมประกันภัยจึงไม่ต้องรับผิด หากฟังว่าจำเลยที่ 5 ต้องรับผิด ก็รับผิดไม่เกิน 100,000 บาท ตามที่ระบุไว้ในกรมธรรม์ประกันภัย
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 ใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์เป็นเงิน 139,000 บาทพร้อมดอกเบี้ย โดยให้จำเลยที่ 5 ร่วมรับผิดชำระหนี้ดังกล่าวเป็นจำนวน 100,000 บาทพร้อมดอกเบี้ย ให้จำเลยที่ 1 และที่ 5 ร่วมกันใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์ โดยกำหนดค่าทนายความ 3,000 บาท คดีสำหรับจำเลยที่ 2 ถึงที่ 4 ให้ยกฟ้อง ค่าฤชาธรรมเนียมให้เป็นพับ
จำเลยที่ 5 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 5 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อที่จำเลยที่ 5 ฎีกาว่าจำเลยที่ 5 ควรรับผิดในค่าฤชาธรรมเนียมโดยใช้ค่าขึ้นศาลแทนโจทก์เท่าจำนวนทุนทรัพย์ที่จำเลยที่ 5แพ้คดีนั้น เห็นว่า การที่จะให้คู่ความฝ่ายใดรับผิดในค่าฤชาธรรมเนียมเพียงใดนั้นย่อมอยู่ในดุลพินิจของศาล โดยคำนึงถึงเหตุสมควรและความสุจริตในการสู้คดีหรือการดำเนินคดีของคู่ความ สำหรับคดีนี้โจทก์ฟ้องให้จำเลยร่วมกันรับผิดชดใช้ค่าเสียหายเป็นเงินทั้งสิ้น 187,031 บาท ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 รับผิดเป็นเงินชดใช้ค่าเสียหายเป็นเงินทั้งสิ้น 187,031 บาท ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 รับผิดเป็นเงิน 139,000 บาท โดยให้จำเลยที่ 5 ร่วมรับผิดเป็นเงิน100,000 บาท ถึงแม้จำเลยที่ 5 ไม่ต้องรับผิดเต็มตามฟ้องก็ตาม แต่เมื่อคำนึงเหตุสมควรและความสุจริตในการสู้ความ ประกอบกับพฤติการณ์ในการดำเนินคดีของจำเลยที่ 5 แล้วที่ศาลชั้นต้นให้จำเลยที่ 5 ร่วมรับผิดใช้ค่าฤชาธรรมเนียมตามฟ้องนั้นชอบแล้ว
พิพากษายืน
