แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
อาวุธปืนตามมาตรา 8 ทวิ แห่งพระราชบัญญัติอาวุธปืนนั้นหมายความรวมถึงอาวุธปืนซึ่งมีหมายเลขทะเบียน และได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนให้มีไว้ในความครอบครองและอาวุธปืนซึ่งไม่มีหมายเลขทะเบียน และไม่ได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนให้มีไว้ในความครอบครองด้วย เมื่อจำเลยพาอาวุธปืนซึ่งไม่มีหมายเลขทะเบียนและไม่ได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนให้มีไว้ในความครอบครองติดตัวไปในเมือง หมู่บ้านหรือทางสาธารณะโดยไม่ได้รับใบอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัว จำเลยจึงต้องมีความผิดตามบทบัญญัติของกฎหมายมาตรานี้ด้วย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจมีอาวุธปืนสั้นลูกซองใช้ยิงได้ ไม่มีหมายเลขทะเบียน ๑ กระบอก และกระสุนปืน ๒ นัด ไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนท้องที่ตามกฎหมาย จำเลยโดยไม่ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัวบังอาจพกพาอาวุธปืนและกระสุนปืนดังกล่าวไปในทางสาธารณะหมู่บ้าน ในเมืองโดยเปิดเผยโดยไม่มีเหตุจำเป็น และเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา๗, ๗๒, ๘ ทวิ, ๗๒ ทวิ พระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๑๗ มาตรา ๓ คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดินฉบับที่ ๔๔ ลงวันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๑๙ ข้อ ๓, ๖, ๗ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๗๑ ริบของกลาง
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดฐานมีอาวุธปืนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๗, ๗๒ คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ ๔๔ ลงวันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๑๙ ข้อ ๖ จำคุก ๑ ปี ปรับ ๘,๐๐๐ บาท และมีความผิดฐานพกพาอาวุธปืนไปในเมือง หมู่บ้าน ทางสาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาตตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๘ ทวิ, ๗๒ ทวิ คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ ๔๔ ลงวันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๑๙ ข้อ ๓, ๗ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๗๑ สำหรับกระทงหลังนี้เป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๘ ทวิ, ๗๒ ทวิ คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ ๔๔ ลงวันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๑๙ ข้อ ๓, ๗ ซึ่งเป็นบทหนักที่สุด จำคุก ๖ เดือน ปรับ ๔,๐๐๐ บาท รวมเป็นจำคุก ๑ ปี ๖ เดือน ปรับ ๑๒,๐๐๐ บาท จำเลยรับสารภาพมีเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘ คงจำคุก ๙ เดือน ปรับ ๖,๐๐๐ บาท โทษจำรอไว้ ๑ ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๕๖ ค่าปรับไม่ชำระจัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙, ๓๐ ของกลางริบ
จำเลยอุทธรณ์ว่า จำเลยไม่มีความผิดฐานพกพาอาวุธปืนไปในที่สาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัว ตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๘ ทวิ คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ ๔๔ ลงวันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๑๙ ข้อ ๓
ศาลอุทธรณ์พิจารณาแล้วพิพากษายืนในความผิดฐานนี้
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีมีปัญหาว่าจำเลยพาอาวุธปืนซึ่งไม่มีหมายเลขทะเบียน และไม่ได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนให้มีไว้ในความครอบครองพร้อมกับกระสุนปืนของกลางติดตัวไปในเมือง หมู่บ้าน หรือทางสาธารณะโดยไม่ได้รับใบอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตั้วนั้นจะมีความผิดตามฟ้องหรือไม่ และวินิจฉัยว่ามาตรา ๘ ทวิ แห่งพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ พ.ศ. ๒๔๙๐ คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ ๔๔ ลงวันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๑๙ ข้อ ๓ บัญญัติว่า “ห้ามมิให้ผู้ใดพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมือง หมู่บ้าน หรือทางสาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัว เว้นแต่เป็นกรณีที่ต้องมีติดตัวเมื่อมีเหตุจำเป็นและเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์” เห็นว่าอาวุธปืนตามความหมายของบทบัญญัติมาตรานี้รวมถึงอาวุธปืน ซึ่งมีหมายเลขทะเบียน และได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนให้มีไว้ในความครอบครองและอาวุธปืนไม่มีหมายเลขทะเบียนและไม่ได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนให้มีไว้ในความครอบครองด้วยและเห็นว่าการแปลความหมายของบทบัญญัติกฎหมายดังกล่าว ตามที่จำเลยฎีกาว่าอาวุธปืนของกลางไม่ชอบด้วยกฎหมาย จะทำให้จำเลยไปขออนุญาตเพื่อให้มีอาวุธปืนติดตัวย่อมเป็นไปไม่ได้ และว่าบทบัญญัติมาตรานี้คุ้มครองบุคคลที่มีอาวุธปืนที่ชอบด้วยกฎหมายแล้ว เท่านั้นซึ่งหมายความว่า จำเลยพาอาวุธปืนของกลางติดตัวไปได้โดยไม่ต้องรับใบอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัวนั้นก็ขัดกับความมุ่งหมายของคำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดินฉบับที่ ๔๔ ที่จะรักษาไว้ซึ่งความสงบเรียบร้อยภายในประเทศ และให้ประชาชนได้รับความปลอดภัยจากอาชญากรรมให้มากที่สุด
พิพากษายืน
